De NMBS legde treinbestuurders die de firma wensen te verlaten een opzegtermijn van één jaar op, en een rendementsvergoeding die betaald dient te worden bij vertrek binnen de tien jaar na de opleiding. Als enige vakbond vocht de OVS deze regeling aan bij de Raad van State, helaas zonder succes.
Desondanks lijkt de stroom aan bestuurders die de maatschappij willen verlaten niet te stoppen. Uit verschillende depots bereiken ons berichten van machinisten die hun ontslag hebben gegeven. De opzegtermijn bemoeilijkt het vertrek, maar neemt niet de redenen weg die de bestuurders doen besluiten dat het gras aan de andere kant van de weide groener is.
Door een aantal recente maatregelen zoals onder meer het verhogen van de pensioenleeftijd, een minder gunstige berekening van het pensioenbedrag en het inleveren van enkele feest- en kredietdagen. Maar ook door de mogelijke ontwikkelingen in een aantal aanslepende dossiers zoals de al dan niet erkenning als zwaar beroep (wat een bijkomende verhoging van de pensioenleeftijd zou betekenen) en de herklassering van medisch ongeschikt personeel, dreigen de arbeidsvoorwaarden die golden bij aanwerving af te glijden tot de voorwaarden zoals die bij andere privé-goederenoperatoren van kracht zijn. Dit alles zonder dat daar dezelfde verloning tegenover staat. Het is geen geheim dat private treinbestuurders niet enkel genieten van een hoger loon, maar ook van voordelen zoals een bedrijfswagen en een aanvullende groepsverzekering.
Ondertussen heeft de NMBS de grootst mogelijke moeite om voldoende kandidaat-treinbestuurders aan te trekken, een duidelijk signaal dat er een onevenwicht bestaat tussen de verwachtingen van de werkgever enerzijds, en de verloning die hij hier tegenover stelt anderzijds.
Als OVS zijn we de mening toegedaan dat het de verantwoordelijkheid van de NMBS als werkgever is om een abnormaal hoog personeelsverloop te voorkomen door het aanbieden van een marktconform verloningspakket. Ook in de toekomst zullen we dan ook blijven ijveren voor een opwaardering van de job van treinbestuurder.
Na miljoenen euro te hebben besteed aan onderzoek en het uitrusten van een groot deel van het rollend materieel en de perronuitrusting, heeft de NMBS de nieuwe DICE-vertrekprocedure naar de prullenmand verwezen. Testen en audits zouden cruciale tekortkomingen met impact op de operaties hebben vastgelegd, aldus de NMBS. Nochtans werd vanuit het operationeel personeel en de OVS al jarenlang aangegeven dat DICE, hoewel mooi op papier, in de praktijk niet werkbaar zou blijken. De NMBS bleef echter doof voor deze bedenkingen.
In 1983 werd OVS opgericht onder het voorzitterschap van Hugo De Rycke als reactie op de 2 gepolitiseerde vakbonden. De O staat voor onafhankelijkheid (zonder politieke bindingen) ,V van vakbond en S van spoorweg. In 1989 kreeg ik van Hugo de toelating om een sector treinbegeleiders op te richten, namelijk VECO (vereniging controle personeel). Ik voelde mij als treinbegeleider misbruikt bij mijn voormalige vakbond, want hoewel wij steeds in de eerste linie stonden bij stakingen (politieke of algemene stakingen), werden er voor onze specifieke eisen of problemen nooit gestreden.