In 2017 werden 1.165 gevallen van agressie tegenover personeelsleden van de NMBS genoteerd, tegenover 1.051 in 2016. Een forse stijging met 11 procent. Het werkelijke aantal ligt evenwel nog fors hoger. Veel personeelsleden doen niet eens meer de moeite om elk incident te melden, aangezien ze keer op keer ondervinden dat meldingen weinig of niets uithalen.

Het zijn vooral de treinbegeleiders die te maken krijgen met agressie. De belangrijkste oorzaken daarvan zijn discussies over vervoersbewijzen, en treinreizigers die nog willen instappen door de laatste deur nadat het vertrek van de trein reeds gegeven is.

Net om deze twee zaken aan te pakken werkt de NMBS momenteel aan een aantal maatregelen die dit jaar nog worden ingevoerd, zoals een nieuwe vertrekprocedure met de laatste deur gesloten. Nog volgens de NMBS zal de verkoop en het gebruik van een aantal vervoerbewijzen dit jaar nog worden aangepast. Hoe die aanpassing er zal uitzien is koffiedik kijken.

In 2012 werd een “anti-agressieplan” voorgesteld dat zou focussen op een betere opleiding van de treinbegeleiders en meer repressieve maatregelen door betere samenwerking met politie en gerecht. Daar lijkt echter weinig van te zijn terechtgekomen. Uit cijfers die Kamerlid Barbara Pas (VB) einde 2017 opvroeg bij minister van Mobiliteit François Bellot (MR), bleek dat in 2016 837 gevallen van agressie tegen het begeleidingspersoneel werden opgetekend, waaronder 135 gevallen van slagen en verwondingen, en 211 lichte geweldplegingen. Hoewel in 333 van de gevallen (40%) de daders werden gevat, werd slechts bij 17 feiten effectief tot vervolging met burgerlijke partijstelling overgegaan. Blijkbaar stelt de NMBS zich enkel maar burgerlijke partij, als ook het slachtoffer dat doet.

Daarnaast zouden de veiligheidsagenten van Securail op een aantal gevoelige trajecten extra preventief patrouilleren en zou nauwgezet samengewerkt worden met de ordediensten.

Waar men dit personeel zou halen, werd niet vermeld. Er is een voortdurende tekort dat maar niet aangevuld raakt, waardoor de beschikbaarheid van de interventieploegen van Securail vaak ondermaats is. De NMBS mag dan wel aandringen op bijkomend personeel maar het is HR-RAIL die bevoegd is voor de aanwervingen!

Het is de mening van de OVS dat zolang de overgrote meerderheid van de agressies onbestraft blijven, zelfs als de dader gekend is, zolang het aantal ploegen van Securail niet gevoelig wordt verhoogd en zolang ook op risicolijnen er vaak maar één treinbegeleider aanwezig is, zal agressie nooit van onze treinen gebannen kunnen worden.