OVS

Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel

Categorie: Treinbegeleiding / VECO

  • Reactie OVS op VRT reportage over afwezigheid van zichtbaar boordpersoneel op late treinen

    Reactie OVS op VRT reportage over afwezigheid van zichtbaar boordpersoneel op late treinen

    Vanuit de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel (OVS) wensen we te reageren op de recente reportage van de VRT over de afwezigheid van boordpersoneel op late treinen. Het is een gevolg van een problematiek waar wij reeds geruime tijd aandacht voor vragen -het ontbreken van een adequaat anti-agressieplan-, maar waar tot op heden nog steeds te weinig daadkrachtige actie voor ondernomen wordt door het NMBS-management.

    De verontrustende statistieken die dit onderwerp omringen zijn ronduit onaanvaardbaar. Elk jaar worden er maar liefst 1900 gevallen van agressie gemeld, dit komt neer op vijf meldingen per dag. Vier op de tien gevallen gaan zelfs zo ver dat er sprake is van fysieke agressie. Dit heeft geleid tot een totaal van 9200 dagen arbeidsongeschiktheid. Deze cijfers vormen slechts het topje van de ijsberg, aangezien vele incidenten nooit gemeld worden door een gebrek aan vertrouwen in het systeem en een vermoeidheid bij het personeel om deze agressie te blijven melden.

    Het management van de NMBS probeert de toename in agressie af te schuiven op de verharding van de maatschappij. Dit mag echter geen excuus vormen voor de nalatigheid van het management om hun personeel adequaat te beschermen.

    Er werd ons een nieuw anti-agressieplan voorgesteld, maar dit plan is verre van voldoende. Het aanvullen en uitbreiden van het securail-personeel is slechts een druppel op een hete plaat, zolang er geen 24/7 tussenkomst mogelijk is in alle centrumsteden.

    Bovendien ontbreken er in dit plan cruciale maatregelen die volgens ons broodnodig zijn om de veiligheid op en rond de treinen te verhogen. Denk hierbij aan de installatie van toegangspoortjes, meer en betere communicatiemiddelen (walkietalkie) voor al het personeel, en een algemene uitbreiding van het securail- en treinbegeleidingspersoneel. Deze noodzakelijke investeringen blijven tot op heden uit.

    Het idee van een meldingssysteem voor reizigers die zich onveilig voelen is op zich een goed initiatief, maar kan niet op zichzelf staan. Dit moet deel uitmaken van een alomvattend veiligheidsplan.

    Wij zijn het beu. We eisen onmiddellijke actie en een concreet, grondig uitgewerkt plan van het NMBS-management om de veiligheid van ons personeel en onze reizigers te waarborgen.

    We waarderen het dat de VRT dit probleem belicht, maar zonder concrete actie van het management en financiële middelen vanuit de politiek, zijn dit soort reportages slechts een druppel op een gloeiende plaat. Het is nu de hoogste tijd voor verandering, en deze verandering moet vandaag nog starten.

    Link naar de reportage van VRT

  • Agressie: NMBS dient treinbegeleidingspersoneel een nieuwe klap toe (tussenkomst OVS)

    Agressie: NMBS dient treinbegeleidingspersoneel een nieuwe klap toe (tussenkomst OVS)

    Aan de CEO NMBS, mevrouw Dutordoir,
    Aan de algemeen directeur HR-Rail, Dhr Hautekiet Paul,

    CC Dhr Kerckaert, mevrouw Blanckaert, mijnheer De Block, mijnheer Vanderkimpen,
     
     
    Geachte mevrouw Dutordoir, Mijnheer Hautekiet,
     
    Gisterenochtend ontvingen we via onze kanalen afbeeldingen van stickers aangebracht in een motorwagen 41. Uit de boodschap op die stickers kon afgeleid worden dat het boordtarief stijgt naar 9 euro en cash geld niet langer als betaalmiddel in de treinen wordt aanvaard.
     
    Hierop contacteerde een afgevaardigde treinbegeleidingspersoneel van Oostende haar lokale hiërarchische lijn, de manager passenger services train van Brugge, om verhaal te halen. Immers, niemand van het personeel werd ingelicht dat dergelijke veranderingen op til staan.
     
    De reactie van de manager passenger services train was op het denigrerende af. Ik citeer: “Slides op sociale media zonder gekende bron lijken mij niet de geschikte plaats om informatie in te winnen.” Einde mail.
     
    Een negatie van dit nieuws dus, nochtans duidelijk leesbaar op een sticker in een trein. Doorheen de dag ontvingen wij meerdere afbeeldingen met dezelfde boodschap.
     
    Het is waar dat op sociale media veel fake nieuws te vinden is. Één van de nuttige functies die een syndicale organisatie zich kan toe-eigenen, is feit van fictie te onderscheiden en de juiste informatie naar de leden en collega’s te laten doorsijpelen. Wanneer de directie echter overgaat tot leugens of afwimpelen van deze vraag tot meer informatie, wekt dit wrevel op binnen ons ledenkader.
     
    Later die dag vond het comité pbw plaats. Ook daar was deze manager passenger services train aanwezig, evenals Dhr De Block en Dhr Kerkaert, maar nog steeds werd geen duidelijkheid verschaft. De uitleg was eerder vaag. Nog steeds ontving onze afgevaardigde uit Oostende geen nieuw antwoord (noch excuses) dat het vorige tegensprak, we zijn hier een dag later nog steeds in blijde verwachting.
     
    Tenslotte vernemen we vanmiddag via Het Laatste Nieuws dat de NMBS het boordtarief wil verhogen. Wat naar het personeel toe niet kan -een bevestiging van dit plan- blijkt wel mogelijk naar de pers toe. Zowel de effectieve verhoging van het boordtarief als de manier waarop dit (niet) wordt gecommuniceerd naar de werkvloer, wordt door het treinbegeleidingspersoneel als een zoveelste kaakslag ervaren.
     
    We moeten niet opnieuw wijzen op de ontvlambare situatie waarin we ons vandaag bevinden. Nog geen week geleden zaten we samen in een verzoeningsvergadering betreffende agressie. We maakten het punt dat het boordtarief -ooit stond de invoering ervan in het anti-agressieplan als middel tegen agressie- net leidt tot meer frustratie bij de reiziger (omdat het niet evenredig is met de extra kost die verkoop op de trein met zich meebrengt). Een notoire wanbetaler die zich verbergt in het toilet, krijgt dezelfde rekening als een reiziger die voor het instappen meldt dat die nog een ticket nodig heeft. Tot overmaat van ramp mag die reiziger voortaan niet meer zwaaien met een pak bankbiljetten. 
     
    Als de directie zich niet kan inbeelden dat dit voor enorm veel frustratie zal zorgen, dan zit zij naar ons bescheiden gevoel niet op juiste plaats om een anti-agressiebeleid te ontwikkelen. Dit soort beslissingen, zonder één iemand van de kant personeel te raadplegen, zijn voor de OVS onaanvaardbaar. We vinden het schaamteloos dergelijke initiatieven te durven te nemen net na de verzoeningsvergadering.
     
    Tot slot ontvingen we van de directie geen enkele communicatie na afloop van de verzoeningsvergadering, hoewel deze naar onze mening in constructieve sfeer heeft plaatsgevonden. We zien ons dan ook genoodzaakt een termijn te stellen van 7 dagen waarin wij verwachten dat u een concreet standpunt inneemt m.b.t. de eisen die we hebben overgemaakt. We hopen alsnog dat u de nodige initiatieven onderneemt. Er is geen ruimte meer voor inactie en gelatenheid, noch van onze kant, noch van de uwe.
     
    Met de meeste hoogachting,
     
    Joachim Permentier
    Voorzitter OVS
  • OVS start alarmbelprocedure na verschillende zware agressie incidenten. Acties niet langer uitgesloten!

    OVS start alarmbelprocedure na verschillende zware agressie incidenten. Acties niet langer uitgesloten!

    De voorbije weken regende het meldingen van agressies tegenover het personeel. Een treinbegeleider uit Brugge die op oudjaar een vuist in zijn gezicht krijgt in station Tienen, werd verzocht van zijn dienst verder te zetten omdat er geen vervanging mogelijk bleek. De week erop werd een treinbegeleider uit dezelfde depot bedreigd met een mes. Enkele dagen daarna werd stationspersoneel te Gent-Sint-Pieters ook bedreigd met een mes tijdens een interventie, de daders konden ontsnappen. Het zijn slechts enkele voorbeelden uit een kwalijke evolutie waarin het aantal agressies tegenover spoorwegpersoneel verdubbelde op enkele jaren tijd.

    De NMBS beweert een globaal anti-agressieplan te volgen, en wentelt het verhoogde aantal incidenten af op de hardere samenleving waarmee onze maatschappij vandaag wordt geconfronteerd. Bij een zwaar incident, zoals er de afgelopen weken weer meerdere zijn voorgevallen, volgt er een quasi standaard communicatie waarin het incident betreurd wordt, waarin tijdelijk een verhoogde waakzaamheid wordt beloofd en waarin agressie als onaanvaardbaar wordt bestempeld.

    Dat het personeelstekort binnen alle uitvoerende diensten mee aan de basis ligt van een slecht preventie-, en reactief beleid, leidt geen twijfel. De TICO-teams (brigades van treinpersoneel die toegangscontroles of in groep een trein volledig controleren), worden reeds lange tijd niet ingezet omdat het personeel zelf treinen moet bedienen als gewone treinbegeleider. Securail ontbreekt het aan (volledige) ploegen en in tal van grote stations stopt de dienstverlening om 22u. De vraag om securail mee op de treinen te sturen, leidt tot afschaffing van hun aanwezigheid in de stations. Het tekort bij treinbegeleidingspersoneel maakt dat moeilijke treinen niet met twee treinbegeleiders, maar alleen worden verzekerd, wat absoluut een impact heeft op het aantal agressies op die treinen en op het welzijn van het personeel dat er steeds meer alleen voor staat. Zelfs op de meldkamer van het SOC kampt men met een tekort aan personeel.

    Niet enkel het tekort aan personeel speelt een rol, er is sprake van een gebrek aan efficiëntie bij afhandeling van incidenten. De OVS plaatste acht eisen naar voren om de efficiëntie te verbeteren:

    1. Controlediensten behouden als voorzien, veiligheid primeert, een trein zonder voltallig personeel kan niet vertrekken.

    2. Tico-team aanvullen en inzetten zoals voorzien.

    3. Securail verder uitbouwen tot een aanvaardbaar peil.

    4. Securail inzetten op risicotreinen, risicogroepen vereisen begeleiding van Securail

    5. Een vaste Securail-ploeg in middelgrote stations, toegangscontrole waar nodig, zoals bv laatste treinen waar onderweg geen tussenkomst mogelijk is.

    6. Introductie van de portofoon voor rijdend personeel naar voorbeeld van NS.

    7. Toekenning van onze achterstallige vrijheden in het eerste kwartaal.

    8. Het kan geenszins de bedoeling dat deze eisen het toekennen van VV/RX/CX/ KD in het gedrang brengen, deze zijn immers wettelijk bepaald. Het lijkt ons evident dat de directie vanaf heden voldoet aan deze wettelijke bepalingen.

    De NMBS lijkt maar niet te beseffen dat de impact van deze hoge agressiecijfers leidt tot langdurige uitval van het betrokken personeel, dat net dat een deel van het tekort aan personeel veroorzaakt. Dat de aantrekkelijkheid van de job hierdoor in het gedrang komt. Dat het welzijn van het personeel niet gegarandeerd wordt. Daarom trekt de OVS vandaag aan de alarmbel en sluit zij acties geenszins meer uit.

    Tot slot geven we u graag de communicatie naar de betrokken directies mee, evenals hun antwoorden mee. U kan ze hieronder lezen.

    Mail naar lokale hiërarchie nav agressiegeval met bedreiging met mes op dd. 03/01/23

    “Beste Sven,
     
    Beste Michael,
     
    Gisteren werd depot FR, geconfronteerd met een zware agressie van een collega op de E1503.
     
    Het lijkt ons onnodig hierbij te zeggen dat dit een zware impact heeft op depot FR.
     
    We zijn nu eenmaal geen robots die de dag erop aan de slag kunnen alsof er niks aan de hand is. Wij, als treinbegeleiders, zijn betrokken en voelen mee met onze collega’s. 
     
    Tot onze ontsteltenis, vernamen we dan ook, dat vandaag de controlebediende, die voorzien is op de E1503, werd onttrokken. De E1503 waar zich gisteren de zware feiten voordeden. Dit lijkt ons niet verantwoord, alleen al omdat depot FR zich nog in een emotionele shock bevindt. Daarenboven bestaat de E1503 uit 2x 5M6 zonder intercirculatie, waar ons een controlebediende al in eerste instantie noodzakelijk blijkt.
      
    Bij deze willen wij U uitdrukkelijk vragen prestatie FR601, niet meer anders in te vullen, en de betreffende diensten hiervan op de hoogte te brengen, gezien de noodzakelijkheid van deze controlebediende.
     
    Dank bij voorbaat,
     
    Vriendelijke groeten,    “
    Interventie OVS nationaal nav bovenstaande tussenkomst:

    “Geachte mevrouw Van Nuffel,
     
    Beste Patsy,
     
    Mijn excuses als ik hier even de rol van constructieve vakbondsleider verlies, maar ik vraag me echt af welke persoon hier het besef ontbreekt van die impact op depot Brugge volledig in de wind te slaan. Op een haar na was hier geen spontane staking uitgebroken en eerlijk, het zou me niet deren mocht dit het geval geweest zijn. Ik zou het misschien zelfs toegejuicht hebben.
     
    Kunnen we erop rekenen dat de probleemtreinen van voldoende treinbegeleiders worden voorzien? Graag snel een antwoord dat we naar die depot kunnen communiceren.
     
     Met beleefde groeten,
     
     Joachim Permentier
     
    Voorzitter OVS    “
    Antwoord lokale hiërarchie:

    “Geachte Mr. Permentier,
     
    Beste Joachim,

     
    Bedankt voor jouw mail en de melding van jouw bezorgdheid.
     
    Samen met jou en de andere collega’s betreur ik ten stelligste het incident van 03/01/2022!
     
    De veiligheid van onze medewerkers is prioritair en daarom hebben we ook volgende maatregelen genomen:
     
                   – de voorziene assistprestaties zullen op de vroege probleemtreinen zoveel als mogelijk voorzien worden (real-timeaanpassing door ziekte, … zijn echter niet te voorzien);
     
                   – Het Securailteam FGSP zal aanwezig zijn bij het vertrek van de vroege treinen richting Brussel (dit uiteraard onder voorbehoud van eventuele interventies na oproep SOC);
     
                   – bijkomend toezicht stationspersoneel zal voorzien worden in zowel Gent als Brugge;
     
                   – maximale ondersteuning van de collega slachtoffers door omkadering en mezelf.
     
    Mvg,
     
    Patsy    “
    Antwoord OVS met toevoeging van nationale top NMBS en HR-RAIL:

    “BRUSSEL, 06/01/2023
     
    Geachte Mevrouw Van Nuffel,
    Beste Patsy,
     
    CC Mevrouw Dutordoir, Mijnheer Hautekiet,
     
    Het spijt ons te moeten vaststellen dat dit, met de jaren, het standaard antwoord is geworden bij dergelijke incidenten. Ik durf dit, in alle eerlijkheid, niet te delen met de achterban. Het wordt ook niet langer aanvaard, en terecht. Het gebrek aan adequaat preventief veiligheidsbeleid doet geenszins het gevoel geven dat veiligheid van het personeel een prioritaire zorg is van deze directie. Het personeel voelt zich behandeld als robotjes die geen emotie mogen vertonen en nooit moe mogen zijn.
     
    Er is naar onze mening een foute bedrijfscultuur, die aangestuurd wordt van bovenaf. Deze directie haalt haar doelstellingen niet voor wat betreft het aanvullen van het tekort aan personeel, jaar na jaar, ondanks de zovele (loze) beloftes. Dezelfde directie denkt dan in voorstellen voor sociale akkoorden nog meer inleveringen van het personeel te bekomen, maar steekt vandaag haar handen in de lucht omdat ze maar geen nieuwe werkkrachten kan vinden. Dit is de waanzin voorbij!
     
    In uw regio staan tal van depots op ontploffen, en om er enkele te noemen: Kortrijk, Brugge, en niet te vergeten Gent waar u met een gigantisch personeelstekort wordt geconfronteerd dit jaar.
     
    Dat brengt ons op volgende punt:
     
    – We eisen dat de voorziene assists opgesteld staan en dat treinen waarbij ze niet kunnen voorzien worden afgeschaft worden.

    – We eisen dat de directie haar engagement nakomt om de voorziene vrije dagen en de achterstallen toekent in het eerste kwartaal. Immers, het is onaanvaardbaar dat onze terechte eisen zouden leiden tot nog minder verlof, rustdagen of compensatieverloven.

    – We eisen een veel betere efficiëntie om agressie te voorkomen, en bij de behandeling ervan, met onder meer begeleiding door securail van probleemgroepen en -treinen, uitbreiding van TICO-teams.
     
    We verwachten een snel antwoord van uw directie. We zijn vastberaden hiervoor acties te voeren indien deze punten niet worden ingewilligd.
     
    Met de meeste hoogachting,
     
    Joachim Permentier
    Voorzitter OVS
    0487/026.734    “
    Nieuwe interventie OVS bij nationale top NMBS:

    “Geachte Wouter De Block,

     
    Deze morgen werden we, en we mogen gerust stellen, opnieuw geconfronteerd, met een zeer ernstige vorm van agressie. Een treinbegeleider wordt bedreigd met een mes. 

     
    Steeds vaker stellen we vast dat er reizigers aanwezig zijn op de trein, die de wetgeving wat betreft ‘verboden wapenbezit’ overtreden.
     
     We gaan van de veronderstelling uit dat iedereen recht geeft op een veilige werkomgeving, en daar kunnen wij als treinbegeleider geen uitzondering op zijn. In deze constellatie is dit geenszins het geval.

     
    Steeds meer treinbegeleiders starten hun dagtaak met de nodige angst. Angst die veroorzaakt wordt door verbale en fysieke agressie, waar we maar al te vaak mee worden geconfronteerd. Jammer genoeg moeten we ook toegeven dat deze angst verre van irreëel is. Werken in angst is nefast voor het welzijn en de gezondheid van iedere treinbegeleider, en is op een iets langere termijn onhoudbaar.

     
    Al vaker werd er door OVS aan de alarmbel getrokken, dat de maatregelen wat betreft het voorkomen van agressie ontoereikend zijn. Dit bevestigen ook de cijfers van het aantal agressiegevallen.

     
    Bij deze de dringende vraag: welke maatregelen worden erop korte termijn genomen om het aantal agressiegevallen dringend te doen dalen?
     
    En meer specifiek: welke maatregelen worden er genomen om het ‘verboden wapenbezit’ te verhinderen op de trein? Dit in het belang van het personeel en zeker ook in het belang van de reiziger. Want een veilig vervoer van reizigers, is dit niet onze kerntaak?

     
    Vriendelijk groeten,
     
    Hilde Baekelandt 
     
    Lid directiecomité OVS”
    Antwoord top NMBS (Dhr Wouter De Block):

    “Beste Hilde,
     
    We delen dezelfde bezorgdheid en betreuren het incident in Gent van 3 januari.
     
    Naast de onmiddellijk genomen maatregelen ism met securail en het stationspersoneel rond hun aanwezigheid in de stations van Brugge en Gent nemen we met het masterplan agressie, dat toegelicht werd aan jou en je collega’s van  OVS op 23 juni 2021 nog volgende structurele maatregelen:

     
    Het voorkomen van agressie maakt deel uit van de algemene aanpak door de NMBS. Het agressiebeleid van de NMBS wordt momenteel verder uitgerold en is gebaseerd op 7 pijlers met name:
     
    Digitalisering: o.a. door een maximale digitalisering van het productaanbod en het optimaliseren van het meldings- en afhandelingstraject van agressie
     
    Sensibilisering en communicatie : campagnes “Respect » naar de reizigers.
     
    Gerichte inzet van middelen op risicolocaties en –tijdstippen: de “upfront” controles door Securail en de benadering vanuit “Intelligence led Security”.
     
    Snelle interventie in geval van ernstige agressie naar medewerkers, deze richtlijn wordt strikt opgevolgd door het SOC.
     
    Ondersteuning van de slachtoffers met een buddy systeem en professionele ondersteuning indien gewenst/noodzakelijk.
     
    Benchmarking en onderzoek naar risico-beperkende infrastructuur: update studie CCTV en aanpassing infrastructuur stations +wenselijkheid en haalbaarheid beheerste toegangscontrolesystemen.
     
    Commerciële strategie: analyse van de fraudegevoelige treinen en van de verkoop aan boord.
     
    Deze aanpak zal natuurlijk nooit alle individuele gevallen van agressie in een situationele context bv. van middelengebruik kunnen voorkomen, daarenboven heeft de aanpak van de NMBS ook navolging gekregen in andere sectoren zoals de ziekenhuizen en de brandweer waar men eveneens geconfronteerd wordt met deze problematiek. Ook de algemene verharding van de maatschappij is een belangrijk en te betreuren aandachtspunt waar recent door onze CEO nog initiatieven genomen zijn naar de bevoegde instanties voor ondersteuning en aanwezigheid van onze collega’s.

     
    Met betrekking tot je vraag ivm met de verboden wapenbezit kunnen we enkel bevestigen dat dit bij wet verboden is en dit verzwarende omstandigheden zijn bij agressies.
     

    Met vriendelijke groeten
     
    Wouter    “
    Antwoord OVS nationaal:

    “Brussel, 06/01/23
     
    Geachte Mijnheer De Block, Mijnheer Hautekiet, Mevrouw Dutordoir,
     
    We lazen met de nodige aandacht uw antwoord op onze mail van 03/01/23. 

    “We betreuren dit voorval”. Hoe vaak kan U deze vier woorden gebruiken als aanhef bij ieder ernstig incident, voordat deze woorden hun geloofwaardigheid verliezen of zonder dat u in actie schiet om het gigantisch probleem van ‘agressie’ in te dijken.
    Uw anti-agressie plan mag dan op papier groots lijken, in de praktijk stellen we tot onze grote treurnis vast dat het voor geen meter werkt. De cijfers liegen er niet om, de agressiegevallen zijn verdubbeld.
     
    Treinbegeleiders worden iedere dag geconfronteerd met agressie, dit in combinatie met een werkdruk die de laatste jaren naar een onaanvaardbaar peil gestegen is. Die combinatie is intussen een explosieve cocktail geworden die de gezondheid en het welzijn van treinbegeleiders ernstig in het gevaar brengt. Stress en angst zijn het resultaat van jarenlang besparing op een veilige werkomgeving. Wat ooit een droomjob was verandert in een nachtmerrie.  We hoeven enkel de cijfers van ziekteverzuim en mensen die vrijwillig de job verlaten, erop na te slaan, om de ernst van de situatie te vatten.
     
    Jaar op jaar slaagt U er niet in onze wettelijke voorziene vrijheden toe te kennen. Wij willen geen geld voor onze rust, we willen die rust die we broodnodig hebben om te recupereren. Het geld voor het inleveren van onze rust zal, en onze excuses voor de oneerbiedige uitdrukking, toch in de zakken van dokters en psychologen terechtkomen.
     
    U mag dan al juichen dat u de targets van aanwervingen haalt, treinbegeleiders leven echter in een totale andere realiteit, een van een gigantisch personeelstekort, met alle gevolgen van dien.
     
    Uw personeelstekort verdoezelen met controlediensten anders in te vullen, en de Tico-teams diensten laten vervullen heeft een zeer negatieve impact op onze veiligheid.
     
    U decennia lang verschuilen achter ‘de maatschappij wordt steeds harder’ geeft U geen vrijgeleide om uw verantwoordelijkheid niet op te nemen,  uw  treinpersoneel heeft recht op een  veilige werkomgeving.  Juist in die omstandigheden moet er extra geïnvesteerd worden. Niet alleen repressief, wat vaak de gemakkelijkste weg is, maar vooral in voorzorg en preventie.
     
    Vandaar onze eisen voor een veiligere werkomgeving en werkbaar werk.
     
    1. controlediensten behouden als voorzien, veiligheid primeert, een trein zonder voltallig personeel kan niet vertrekken.
    2.Tico-team aanvullen en inzetten zoals voorzien.
    3. Securail verder uitbouwen op een aanvaard peil.
    4. Securail inzetten op risicotreinen, risicogroepen vereisen begeleiding van Securail
    5. Een vaste Securail ploeg in middelgrote stations,  toegangscontrole waar nodig, zoals bv laatste treinen waar onderweg geen tussenkomst mogelijk is.
    5. Introductie van de portofoon voor rijdend personeel naar voorbeeld van NS.
    6. Toekenning van onze achterstallige vrijheden in het eerste kwartaal.
    7. Het kan geenszins de bedoeling dat deze eisen het toekennen van VV/RX/CX/ KD in het gedrang brengen, deze zijn immers wettelijk bepaald. Het lijkt ons evident dat de directie vanaf heden voldoet aan deze wettelijke bepalingen.

    (NVDR door een foutje in onze opmaak klopt de nummering niet, het betreft wel degelijk 8 eisen)
     
    Het is niet de eerste maal dat OVS aan de alarmbel trekt voor agressie, te hoge werkdruk, niet toekennen van vrijheden. We hopen dat u deze maal onze noodkreet ernstig neemt, en daadwerkelijk onze eisen inwilligt. 
     
    We wensen dan ook de alarmbelprocedure opnieuw op te starten.
     
    We verwachten snel een reactie uw directie,
     
    Met de meeste hoogachting,
     
    Joachim Permentier
    Voorzitter OVS
    0487/026.734    “
    Ondertussen ontving de OVS bericht dat er een vergadering zal georganiseerd worden nav onze interventies.
  • Verontrustende toename agressies op personeel – OVS luidt de alarmbel!

    Verontrustende toename agressies op personeel – OVS luidt de alarmbel!

    Het is een harde realiteit dat het spoorwegpersoneel veelvuldig met agressie geconfronteerd wordt. Hoewel we deze problematiek keer op keer aangekaart hebben bij de directie, werden op het terrein niet de noodzakelijke maatregelen genomen om dit fenomeen in te dijken. Wegens een aantal recente nieuwe gevallen van agressie, heeft de OVS de alarmbelprocedure gestart.

    Onderstaande brief werd verzonden aan de CEO’s van HR-Rail (Paul Hautekiet) en NMBS (Sophie Dutordoir)

    Geachte heer Hautekiet,

    Geachte mevrouw Dutordoir,

    Reeds geruime tijd kaart onze organisatie de problemen aan waarmee het spoorwegpersoneel bij de dienstuitvoering wordt geconfronteerd en die een gevaar vormen voor hun persoonlijke veiligheid.

    Ondanks tal van tussenkomsten in diverse comités blijft het aantal agressiegevallen en conflictsituaties op het spoorwegdomein zeer hoog. Wegens een structureel personeelstekort is ondersteuning door Securail vaak niet gegarandeerd. Ondertussen is ook bij Securail het aantal arbeidsongevallen ten gevolge van agressie in stijgende lijn.

    19 Juni werd in het station van Moeskroen een treinbegeleider belaagd door een gewapende bende, waarbij deze zich maar ternauwernood in veiligheid kon brengen. En nog maar enkele dagen geleden werd een treinbegeleidster belaagd door een jongerenbende die eerst amok had gemaakt in recreatiedomein De Blaarmeersen en nadien door de politie op de trein richting Brussel werd gezet.

    Het gebrek aan veiligheid op de treinen en in de stations treft de facto al het uitvoerend personeel. We betreuren dat de Directie Passengers Transport and Security niet de noodzakelijke stappen onderneemt om hun veiligheid maximaal te garanderen.

    Om deze reden, en conform de bepalingen van ARPS 548 art. 176, activeert de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel de alarmbelprocedure.

    Hoogachtend,

    Voor OVS,

    Luc Michel,

    Voorzitter

  • Hitteplan 2021: weer een hete zomer voor treinbegeleiding?

    Hitteplan 2021: weer een hete zomer voor treinbegeleiding?

    Afgelopen jaar waren er bij het treinpersoneel verschillende arbeidsongevallen door hitteslag te betreuren. Naar aanleiding hiervan ontving de NMBS een schriftelijke waarschuwing van de FOD WASO m.b.t. het hitteplan. Dit bood onvoldoende garanties dat het treinbegeleidingspersoneel steeds en in alle omstandigheden over een gezonde en veilige werkomgeving kon beschikken en niet langdurig aan overmatige hitte werd blootgesteld.

    Het rapport van de FOD bevestigde het standpunt dat de OVS reeds eerder innam omtrent de voorwaardelijkheid van het plan, dat in grote mate afhing van de beschikbaarheid van personeel en materieel en niet getuigde van een gestructureerde aanpak. Meer daarover lees je hier.

    Als we een kritische blik werpen op het hitteplan voor aankomende zomer dat werd voorgelegd aan de personeelsvertegenwoordigers, dan kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat de ernst van dergelijke waarschuwing vanwege de toezichthoudende overheid niet tot alle geledingen van de
    hiërarchische structuur is doorgedrongen. Los van wat gerommel in de marge zijn de maatregelen die voor treinbegeleiding van toepassing zullen zijn, de facto quasi identiek aan de maatregelen die vorig jaar van kracht waren.

    Eerst en vooral noteren we dat -in tegenstelling tot vorig jaar- in de maanden juli en augustus in de mate van het mogelijke de motorstellen van het type Sprinter niet ingezet zullen worden. Op zich een positieve maatregel, die evenwel afhankelijk is van de beschikbaarheid van voldoende ander geklimatiseerd materiaal. Bovendien blijven verschillende andere types rijtuigen en motorstellen waarvan de reizigerscompartimenten niet voorzien zijn van klimatisatie (M4, MR75m, MR80…) gewoon in dienst.

    Het arbeidsongeval dat aanleiding gaf tot het onderzoek door de FOD deed zich echter niet voor op een Sprinter, maar op een konvooi samengesteld uit M4-rijtuigen. Bovendien zijn hittegolven of tropische dagen waarop maatregelen genomen dienen te worden voor het personeel niet beperkt tot juli en augustus.

    In het hitteplan 2021 lezen we bij de maatregelen die genomen zullen worden vanaf Fase 3:

    “Aanpassing, indien mogelijk, van beurtregeling van het treinbegeleidingspersoneel, die rekening houdend (sic) met soort materieel (met airco of niet)” (eigen benadrukking)

    En vanaf Fase 4:

    “Focus op veiligheidstaken voor treinbegeleiding”

    We kunnen niet nalaten te wijzen op de voorwaardelijkheid (“indien mogelijk”) van deze maatregelen. Op het bedrijfscomité dd. 27/05/2021 kon of wou men geen toelichting geven bij deze aangepaste prestaties, en toen we verzochten deze aangepaste prestaties en beurtregelingen aan de reeksverantwoordelijken in de verschillende depots te bezorgen, bleek men het plots in Keulen te horen donderen. Dit stelt ons weinig hoopvol.

    Ook het gegeven dat de aangepaste manier van werken (Fase 3) en de focus op veiligheidstaken (Fase 4) nu geformaliseerd worden in het hitteplan is geen onderscheidende factor met de situatie op het terrein afgelopen zomer.

    We mogen er genoegzaam van uit gaan dat bij temperaturen van meer dan 45 graden in de reizigerscompartimenten afgelopen zomer, de treinbegeleiders niet vrolijk huppelend door de trein gingen en spurtjes trokken over het perron waardoor ze de arbeidsongevallen over zichzelf hebben afgeroepen. Ook toen reeds lag hun focus op veiligheidstaken.

    Hoewel de intentie om de motorstellen Sprinter zo veel mogelijk aan de kant te zetten in de zomermaanden een stap in de goede richting is, stellen we toch vast dat er gedurende heel de zomer materiaal zonder klimatisatie ingezet zal worden. Ook het aanpassen van de prestaties in functie van het gebruikte materieel is allerminst gegarandeerd. Het hitteplan zoals het nu voorligt, komt dus niet tegemoet aan de opmerkingen die de FOD vorig jaar formuleerde.

    Daarbij merken we op dat ook aan andere aandachtspunten die in het verslag werden genoteerd, zoals een koelkast die onvoldoende vermogen levert om drank koel te houden en compartimenten voor de treinbegeleider die niet verlucht worden of waarvan het raam niet geopend kan worden, geen gevolg werd gegeven.

    Een werkelijk onderscheidende factor t.o.v. vorig jaar had de verdeling van verkoelende vestjes kunnen zijn, zoals die ook aan het besturingspersoneel ter beschikking zullen worden gesteld indien ze in periodes van grote hitte prestaties moeten uitvoeren in niet-gekoelde stuurposten.

    Het hitteplan deelt zowel treinbestuurders als treinbegeleiders in bij het personeel met een veiligheidsfunctie, die tewerkgesteld kunnen zijn op dezelfde arbeidsplaats, rollend materieel zonder airco. Het lijkt ons dan ook een evidentie dat voor beide beroepsgroepen op basis van de identieke aard van het werk en de identieke arbeidsplaats ook dezelfde maatregelen genomen dienen te worden, wat echter niet het geval blijkt te zijn.

    We vernemen van Dhr. De Block dat men dit jaar als een testperiode ziet voor dergelijke vestjes voor het treinbegeleidingspersoneel, en dat deze maar zeer beperkt ter test verdeeld zullen worden in enkele depots. Onze bronnen spreken van slechts een honderdtal treinbegeleiders die bij
    deze testen betrokken zullen worden.

    We menen dat het organiseren van een test niet is wat de FOD voor ogen had toen ze vorig jaar de NMBS formeel waarschuwde. Het is voor ons onbegrijpelijk dat onze werkgever ook dit jaar geen sluitende, adequate maatregelen neemt. We benadrukken nogmaals de risico’s verbonden aan het werken in grote hitte. Niet alleen lichamelijk, maar ook op de psychotechnische criteria die invloed hebben op de waakzaamheidsfunctie van het treinpersoneel.

    Om deze redenen hebben we het management met de hoogst mogelijke aandrang gevraagd om hierin te tussen te komen, zodat ook het treinbegeleidingspersoneel niet onnodig wordt blootgesteld aan overmatige hitte en de reizigers in alle veiligheid vervoerd kunnen worden. De ‘bijoukes’ verdienen in elk geval beter dan wat nu op tafel ligt.

    Tevens hebben we zowel de FOD WASO (welzijn) als FOD DVIS (veiligheid) als toezichthoudende overheden formeel verzocht om het hitteplan dat nu voorligt grondig door te lichten.

  • De trein moet veilig zijn, op om het even welk tijdstip, zowel voor reiziger als personeel.

    De trein moet veilig zijn, op om het even welk tijdstip, zowel voor reiziger als personeel.

    Een militant van OVS schreef volgende reactie naar aanleiding van een zoveelste agressie incident bij treinbegeleiders.

    “Omdat de frustratie me hoog zit dezer dagen, neem ik de pen ter hand.

    Zondag werd een redelijke vraag van een redelijke treinbegeleider, het mondmasker dragen als coronamaatregel, beantwoord met een tirade en heel wat trappen. Dit incident bevat gelukkig het triggerwoord corona en dus wordt het gretig opgepikt door allerhande media. Malafide jongerengedrag gemixt met corona zorgt namelijk voor heel wat clicks en buzz.

    Zonder dit triggerwoord corona, werd dit incident het zoveelste dat misschien snel even besproken zou worden tijdens een comité of maandelijkse raad.

    Misschien zou er een REX (return of experience) opgemaakt worden waarmee men treinbegeleiders zou gewaar maken dat men de mondmaskerplicht neutraal moet aanpakken.

    De trieste waarheid is dat, terwijl onze olijke voogdijminister Gilkinet in het Brusselse staat te steppen voor een fotoshoot, dagelijks twee collega’s melding maken van agressie. Ik zeg melding maken want velen, waaronder ikzelf, hebben al lang de moed niet meer (of de durf in het geval van de newbies) om elke tirade, elke vulgaire scheldpartij of elke duw nog te melden. Sinds corona is het aantal treinreizigers afgenomen, de agressiecijfers blijken zowaar nog hoger te liggen dan voorheen.

    Maar corona is niet de grote schuldige. Jongeren zijn vaak ook niet de schuldige, toch niet in de meeste van mijn agressiegevallen. De dader is even divers als de maatschappij: wit, zwart, bruin en groen (van nijd), jong, oud, man, vrouw, van alle lagen van de maatschappij. Die keer dat een man van middelbare leeftijd, keurig in kostuum, neus aan neus kwam razen omdat elke bestuurder toeterde voor zijn woonst (gelegen net langs een spoorwegtunnel, waar bestuurders verplicht moeten claxonneren om eventuele personen in de tunnel te waarschuwen), is me nog steeds op het netvlies gebrand. Gelukkig was dit pre-corona want het speeksel vloog toen welig alle kanten op.

    Toegegeven, zeker niet alle agressiegevallen zijn met humor na te vertellen. Ik ben al in elkaar geslagen bij gebrek aan punching bag.

    De samenleving verhardt en mensen raken meer en meer gefrustreerd. Agressie neemt overal toe, vraag maar aan verplegend personeel of brandweer. Helaas is er binnen onze firma blijkbaar geen plan, geen visie om deze maatschappelijke veranderingen aan te pakken. Ik heb van geen enkele gemelde agressie, zij het fysiek of verbaal, ooit nog iets gehoord. Nochtans had ik vaak de identiteit van de dader. Wel heeft men me gevraagd of ik me wilde inschrijven voor een cursus agressiebeheersing, iets wat men wel meer vraagt aan slachtoffers, kwestie van het rollenpatroon wat door elkaar te schudden. Indien dergelijke cursus nuttig zou zijn, kan men die bijvoorbeeld tijdens de opleiding (ondertussen op enkele jaren tijd qua duur gehalveerd om snelheid te laten primeren op degelijkheid) geven zoals men soms weleens in de media verkondigt? Straffeloosheid nodigt uit tot recidive.

    Zijn er oplossingen? Zeker en vast. Stoppen met besparen lijkt me een goeie eerste stap. In elk station waar er nog een personeelslid werkt, is er een aanspreekpunt voor collega’s en reizigers. Er is sociale controle en lokale know how. Deze kan je niet vervangen door een boekenwinkel die tickets verkoopt of een Panos die open is van 7.00 tot 18.00 zoals de minister ons mooi voorhoudt. ’s Avonds is de nood het grootst en net dan staan wij meer alleen dan ooit. Wij zijn het gewend lange treinen langs allerlei gehuchten te verzekeren, waar we geen kat zien, alleen. Wetende dat een tussenkomst waarschijnlijk pas heel wat stations later mogelijk zal zijn. Blijven staan doe je zelden want je wil de reizigers niet laten wachten, dat zit zo in ons professioneel DNA verweven. Ooit werd me gezegd dat er twee haltes verder een hoop vrienden van een reiziger gingen instappen en dat ze me gingen ‘kapotmaken’.

    Uiteraard belde ik om dringende tussenkomst. Men wist mijn vraag voor hulp te beantwoorden met ”kunt ge ze bijhouden tot station X, chef? ” Vijf haltes neergeslagen worden, valt niet mee, laat staan dat je even pauze kunt nemen om je vertrek te geven. Men ijvert voor vroegere en latere treinen, iets wat ik persoonlijk een heel goede zaak vind, maar daar moet men ook structureel rond werken.

    De trein moet veilig zijn, op om het even welk tijdstip, zowel voor reiziger als personeel. Dit principe dreigt stilaan te verwateren door besparingen. Efficiëntie bereik je niet door je core business te ondermijnen. Het is alles errond dat zou moeten verdwijnen terwijl de werking optimaal blijft, zowel intern als voor de reiziger. Dat is dan nog gesproken vanuit een economisch oogpunt, iets wat bij openbare diensten zeker niet zou mogen primeren. Een openbaar vervoer zorgt voor economisch (die vroege trein met vijf reizigers zorgt voor productie in bedrijven) en sociaal (die avondvernissage kunnen bijwonen, die film, dat concert of dat toneelstuk kunnen afkijken) kapitaal dat zelden gemeten noch besproken wordt. Dat is de winst die openbaar vervoer moet beogen.

    Het is bijvoorbeeld al een hele tijd geweten dat ’s avonds tussenkomst vragen in Leuven, toch het derde grootste station in Vlaanderen, zinloos is. Het securail team is daar zeer onderbemand. Tijdens de eerste dagen van de fantastische raamregel kwamen we bij aankomst met een kusttrein ineens een klein leger tegen op het Leuvense perron, zelfs tijdens deze regenachtige vakantie waarin het zelfs heeft gesneeuwd. Velen bleken agenten uit andere stations die bijstand moesten komen bieden maar het werkte! Nog nooit heb mijn treinen naar de kust zo leeg gezien! Het weer kan ook de doorslag gegeven hebben, waarschijnlijk zal een consultancybedrijf dit moeten onderzoeken. Dat andere stations nu geen mogelijkheid tot tussenkomst hadden was ongetwijfeld slechts een voetnoot voor de tevreden politici.

    Uiteindelijk hoef je geen dure consultant of astrofysicus te zijn om te zien waar het fout loopt. Bij het agressievraagstuk komen dezelfde conclusies naar boven als bij ongeveer elke uitdaging waar we voor staan. Ongeveer elke treinbegeleid(st)er kan je zijn/haar ervaringen meegeven en het komt allemaal op hetzelfde neer.

    Een gebrek aan bescherming voor het personeel, een gebrek aan personeel, een gebrek aan toekomstvisie (mobiliteit op maat, op maat van wie?) en vooral een gebrek aan investeringen dreigen ons openbaar vervoer te doen verwateren nog voor de liberalisering, het wordt tijd dat we ons laten horen, reizigers en personeel aan dezelfde kant, voor hetzelfde doel: duurzaam, betrouwbaar en veilig openbaar vervoer!”

  • Hitte: ‘dienstweigering’ of ‘verantwoordelijkheid nemen’?

    Hitte: ‘dienstweigering’ of ‘verantwoordelijkheid nemen’?

    Een groot deel van het NMBS-personeel moet omwille van de hitte momenteel werken in uiterst moeilijke omstandigheden. Er is een hitteplan, maar dit is ontoereikend om te garanderen dat iedereen altijd en conform de welzijnscodex op een veilige en gezonde manier z’n werk kan uitvoeren.

    We ontvingen de afgelopen dagen verschillende berichten van treinbegeleiders die aangaven dat ze overmand dreigden te worden door de hitte, maar door DPD, CPC en/of RDV onder druk werden gezet om hun dienst verder te zetten of een trein te verzekeren, waarbij zelfs woorden als “dienstweigering” gevallen zijn.

    We benadrukken dat het treinbegeleidingspersoneel een veiligheidsfunctie uitoefent. Diverse rapporten van destijds CPS en nu B-SW benadrukken de invloed van de hitte op onder meer de waakzaamheid, het reactievermogen en de memorisatie van het personeel in veiligheidsfuncties, en dit al bij veel lagere temperaturen dan de drempelwaardes in het huidige hitteplan.

    Elke druk van DPD, RDV, CPC, de verdeler of wie dan ook op personeel in een veiligheidsfunctie is niet enkel ongeoorloofd en ongepast, maar een gevaar voor de exploitatieveiligheid. De treinbegeleider, en enkel en alleen de treinbegeleider, is in staat om te oordelen of hij zijn veiligheidsfunctie ook in alle veiligheid kan uitvoeren. Als een treinbegeleider (of bestuurder) in eer en geweten beslist dat hij zijn prestatie niet kan verderzetten of een trein niet in alle veiligheid kan verzekeren, dan heet dit geen “dienstweigering” maar “verantwoordelijkheid nemen”. 

    Tegenover sommige treinbegeleiders werd zelfs geïnsinueerd dat ze zich maar ziek tijdens dienst moeten melden “als ze het niet meer aan kunnen”. Dergelijke uitlatingen staan haaks op wat van een welzijnsbeleid verwacht mag worden. Het is niet de bedoeling dat het personeel door moet werken tot het punt waar ze er letterlijk ziek bij neervallen, maar dat dit net voorkomen wordt door preventieve maatregelen.

    Wij komen vandaag nog tussen op directieniveau en overwegen ook een verzoek tot tussenkomst bij de FOD WASO als toezichthoudende overheid.

     

    Adviesrapport Preventieadviseur – Thermische omgevingsfactoren – Werken bij overmatige warmte van klimatologische oorsprong op de arbeidsplaatsen van de werknemers
    B-PT & B-TO dd. 21/01/2019.

    Adviesrapport Preventieadviseur – Thermische omgevingsfactoren – Werken bij overmatige warmte van klimatologische oorsprong op de arbeidsplaatsen van de werknemers
    B-PT & B-TO dd. 21/01/2019.
    Adviesrapport Preventieadviseur – Thermische omgevingsfactoren – Werken bij overmatige warmte van klimatologische oorsprong op de arbeidsplaatsen van de werknemers
    B-PT & B-TO dd. 21/01/2019.
    Advies CPS – Aanbevelingen aan de werkgevers en aan hun hiërarchische lijn met betrekking tot omgevingstemperaturen op het werk dd. 28/04/2003.
  • Controleren van vervoerbewijzen blijft vrijwillig!

    Controleren van vervoerbewijzen blijft vrijwillig!

    Op het Bedrijfsomité PBW kondigde de directie gisteren aan dat vanaf 1 augustus het treinbegeleidingspersoneel terug verplicht vervoersbewijzen zou moeten controleren.

    Vanuit alle syndicale delegaties werd hierop een krachtig en onderbouwd negatief advies geformuleerd. Het aantal dagelijkse besmettingen stijgt momenteel weer pijlsnel, men verwacht overvolle treinen naar de kust en naar de Ardennen en binnen de gebouwen worden de maatregelen aangescherpt. Zo zal men vanaf 22 juli verplicht een masker moeten dragen in gangen, liften en gemeenschappelijke ruimtes. Het is dan ook op geen enkele manier te verantwoorden dat net op dit ogenblik de treinbegeleider zich verplicht zou moeten blootstellen aan een verhoogd risico op besmetting.

    De directie bleef initieel bij haar standpunt, maar lijkt daar nu toch op terug te komen. We kregen deze voormiddag bericht van NMBS dat de controles voorlopig op vrijwillige basis blijven. Wel verwacht men dat de treinbegeleider zichtbaar aanwezig is op de trein om de veiligheid te garanderen, en aanspreekbaar blijft voor de reiziger.

  • Hervatten controle: OVS zegt ‘nee’!

    Hervatten controle: OVS zegt ‘nee’!

    De NMBS wil dat het treinbegeleidingspersoneel haar controletaken hervat. In eerste instantie op vrijwillige basis, maar het leidt geen twijfel dat dit binnen afzienbare tijd opnieuw een verplicht onderdeel van het takenpakket zal worden.

    Het dynamisch risicobeheersysteem vereist dat het hervatten van de controles onderhevig is aan een risicoanalyse. Wat echter voor een risicoanalyse moet doorgaan, staat zo ver van de realiteit van het terrein dat het haast lachwekkend wordt. De voorgestelde manier van werken is bovendien absoluut niet realistisch op grote schaal.

    De analyse rept met geen woord over in welke mate het risico op besmetting met CoViD-19 verhoogt bij hervatting van de controles, zeker in treinen die elke week voller en voller zitten en niet alleen maar voor essentiële verplaatsingen gebruikt worden, getuige onder meer het plan van de regering om gratis treinritten uit te delen. De vereiste dat treinen maar een bezettingsgraad van 40% mogen hebben, is zo plots verdwenen als ze verschenen is. Ook over het werken met een mondmasker of buff in periodes van grote hitte wordt met geen woord gerept.

    Uit de analyse zou eveneens blijken dat in 90 procent van de incidenten met reizigers bijstand verleend kan worden door Securail of de lokale politie. Men heeft echter wel de periode waarin er nauwelijks reizigers waren en er geen controles werden uitgevoerd, en er dus ook nauwelijks vragen tot bijstand waren, als maatstaf genomen.

    Het aantal agressies tegenover treinbegeleiding heeft de afgelopen weken een historisch laagtepunt bereikt, en dat zal nu volledig teniet gedaan worden. Dat controles steeds een inherent risico op agressie met zich meebrengen, is een realiteit die we erkennen. De NMBS lijkt echter geen enkele voorzorgsmaatregel te hebben genomen om dit risico te beperken, bijvoorbeeld door het boordtarief uit te zetten. Ook het idee dat een treinbegeleider zich te allen tijde kan terugtrekken uit een situatie voordat deze escaleert, is een waanbeeld. Ondertussen blijven de automaten onbetrouwbaar, veiligheidsdiensten onderbemand, en ook de toestellen van de treinbegeleiders ontoereikend.

    Daarenboven werden ook de spelregels voor het sociaal overleg niet gerespecteerd. De lokale comités voor preventie en welzijn op het werk (CPBW’s), waarin ook de treinbegeleiders zetelen die verkozen werden om jullie te vertegenwoordigen, dienden ons inziens betrokken te worden bij deze risicoanalyse. De mensen in dit comité staan met hun voeten in de praktijk en enkel zij kunnen dergelijke risicoanalyse op haar waarde beoordelen.

    De NMBS koos er echter voor om deze risicoanalyse -die niet meer bleek te zijn dan een samenvatting in Powerpoint- te presenteren op het bedrijfscomité PBW, een overkoepelend orgaan waarin afgevaardigden uit alle beroepscategorieën zitten binnen de NMBS, en waardoor de CPBW’s volledig buiten spel werden gezet. Naar onze mening een duidelijke inbreuk op de welzijnswetgeving, te meer daar onze organisatie de analyse pas de avond voor het bedrijfscomité CPW doorging mocht ontvangen, en dus onmogelijk een grondige analyse kon maken voor de vergadering.

    Hoewel op het bedrijfscomité alle syndicale organisaties negatief adviseerden over het hervatten van de controles, koos de NMBS ervoor haar plan door te zetten, zonder verdere motivering of aanpassingen.

    We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de NMBS de Corona-problematiek louter mathematisch benadert, en het aanvaardbaar acht dat een zeker aantal treinbegeleiders de ziekte oplopen, zo lang het beschikbare kader maar groot genoeg blijft om de continuïteit van de dienst te verzekeren.

    Op zich is de OVS niet tegen het hervatten van de controles, maar enkel indien dit in de meest veilige omstandigheden kan gebeuren, zowel wat het beperken van het risico op besmetting met CoViD-19 betreft, als het beperken van het risico op agressie.

    Aan deze voorwaarden wordt momenteel allerminst voldaan. We zien ons dan ook genoodzaakt om dit plan in deze fase van de pandemie volledig  te verwerpen, en roepen alle treinbegeleiders op om zichzelf -en bij uitbreiding hun familie, vrienden en collega’s- niet onnodig bloot te stellen aan deze risico’s. Ondertussen bekijken we welke verdere stappen we kunnen ondernemen, al dan niet in samenspraak met de FOD WASO.

    “Veiligheid boven alles!” was ooit het motto van onze maatschappij, een motto dat reeds lang vergeten lijkt te zijn.

  • Reiziger draait op voor falend betalingssysteem: nieuw dieptepunt voor klantvriendelijkheid.

    Reiziger draait op voor falend betalingssysteem: nieuw dieptepunt voor klantvriendelijkheid.

    Al enige tijd melden treinbegeleiders moeilijkheden bij betalingen via Bancontact aan boord van de trein. Blijkbaar schuilt het probleem in een update van het satelliettoestel dat de treinbegeleider in combinatie met het ITRIS-toestel gebruikt om betalingsverrichtingen uit te voeren.

    In een INFO Flash-bericht naar het treinbegeleidingspersoneel erkent de NMBS op 13 september het probleem, en geeft meteen de werkwijze aan indien een reiziger alleen met een bankkaart kan of wil betalen, en dit onmogelijk blijkt via de terminal van de treinbegeleider. De treinbegeleider dient dan een document C170 (‘zonder vervoersbewijs’) en een document C6 (‘andere vaststellingen’) op te maken, met als vermelding dat de betaling via kaart niet mogelijk was. Met deze twee documenten moet de reiziger zich binnen de 14 dagen wenden tot de klantendienst met een verzoek tot regularisatie. [lees verder onder het bericht]

    Deze werkwijze is vanuit het oogpunt van klantvriendelijkheid op geen enkele manier te verantwoorden. De dienstverlening in de stations wordt aan sneltempo afgebouwd. De reiziger wordt verwezen naar geautomatiseerde verkoopkanalen via automaten en internet. Voor wie niet mee is met de digitale maatschappij, anderstaligen, mensen met een beperking of leesproblemen,… is een ticket kopen bij de treinbegeleider vaak de enige manier om in contact te komen met een mens die advies kan geven, vragen kan beantwoorden en een dienstverlening op maat kan bieden.

    Wanneer het dan tenslotte niet mogelijk blijkt om bij de treinbegeleider te betalen omdat de apparatuur het wegens technische problemen laat afweten, iets waar de klant absoluut geen schuld aan heeft, schuift de NMBS de verantwoordelijkheid hiervoor volledig van zich af, en ziet de klant zich verplicht een administratieve regularisatieprocedure te doorlopen, op straffe van 75 euro boete.

    Gelukkig laten de meeste treinbegeleiders doorgaans hun gezond verstand spreken als ze deze situatie tegenkomen.

    De OVS is voorstander van een degelijk en goedkoop openbaar vervoer. Het boordtarief kan daarin een plaats hebben, mits aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Zo dient het bedrag redelijk en in verhouding tot zowel de prijs van het ticket als de reële aanmaakkosten te zijn. Naast de geautomatiseerde verkoopkanalen dienen er voor de reiziger voldoende mogelijkheden te zijn om aan een loket een ticket te kopen. Ticketautomaten moeten betrouwbaar en gebruiksvriendelijk zijn. En tenslotte moet de klant uit een ruime waaier van betalingsmogelijkheden kunnen kiezen.

    De NMBS schiet momenteel op elk van deze voorwaarden schromelijk te kort.