Hoewel ze te pas en te onpas het tegendeel beweren, zijn politieke partijen nauw verweven met de vakbonden die er dezelfde partijkleur op na houden. Op haast elk feest of congres kan men tussen de politici ook bekende vakbondskoppen zien rondlopen.

Vroeger was het steevast de gewoonte dat wie aanleunde bij een bepaalde politieke partij zich ook aansloot bij de overeenkomstig gekleurde vakbond. Socialisten bij de ACOD, katholieken bij het ACV en liberalen bij het ACLVB. Wie langs politieke weg een postje ambieert in de hogere echelons van de NMBS, moet aangesloten zijn bij de bevriende vakbond, een principe dat bij alle politieke partijen wordt toegepast.

Het meest overtuigende bewijs van de verstrengeling tussen syndicaten en politiek leverde echter onlangs Minister van Mobiliteit Bellot (MR, Franstalige Liberalen). Middels de -ondertussen deels vernietigde- naar hem vernoemde wetswijziging verkreeg het liberale VSOA de status van representatieve organisatie omdat de moederorganisatie ACLVB zetelt in de Nationale Arbeidsraad. Hierdoor zetelt VSOA momenteel ook in de Nationale Paritaire Commissie.

De hierboven beschreven mentaliteit is echter aan het verdwijnen. Lidmaatschap van een bepaalde vakbond gaat niet meer haast automatisch over van vader op zoon, of blijft niet meer in de familie. De huidige generatie is wijzer geworden, en dat is goed merkbaar bij de OVS. Onze leden hebben verschillende politieke overtuigingen, maar sluiten daarom niet per definitie aan bij de vakbond met dezelfde kleur. Zij verkiezen een kleurloze, onafhankelijke vakbond die geen enkele politieke binding heeft, en dus ook niet politiek gestuurd wordt. Deze diversiteit is een pluspunt voor de OVS, maar ook een nadeel omdat we niet dezelfde politieke steun en bescherming genieten als de politieke vakbonden.

Eind 2016 werd de conventie waarin de NMBS de OVS een aantal vrijgestelden en werkingsmiddelen garandeerde, niet vernieuwd. Onze drie vrijgestelden moesten terug
keren naar hun werkzetel om er hun vroegere functie terug op te nemen. De subsidie (op zich al een peulschil ten opzichte van de middelen die de NMBS de erkende organisaties ter beschikking stelt) die voornamelijk werd aangewend voor het uitbetalen van de syndicale premie, werd afgenomen. De syndicale premie wordt momenteel door de OVS uit de eigen kas, die uitsluitend door de syndicale bijdragen van de leden gespijsd wordt, betaald.

Als we de berekening maken, dan houdt de OVS maandelijks amper drie Euro per lid over voor het betalen van de huur van de sociale zetel en de dagelijkse werking van de organisatie. Onze verantwoordelijken en afgevaardigde doen aan vakbondswerk in hun vrije tijd en zonder enige vergoeding. Het liberale VSOA daarentegen krijgt nog steeds vrijgestelden toegekend, alsmede een ruime subsidie, ook al is deze organisatie beduidend minder sterk op het terrein vertegenwoordigd.

Bij deze willen we iedereen aansporen om hun vertrouwen te blijven schenken aan een onafhankelijke vakbond die zich met zeer beperkte middelen toch met volle overgave blijft inzetten om het niet politiek gebonden syndicalisme levend te houden nadat de huidige regering getracht heeft de OVS volledig uit te schakelen.

Tewerkgesteld worden in een 4/5e-regime biedt werknemers de mogelijkheid om een betere balans te vinden tussen werk en privé, zonder hiervoor zwaar financieel afgestraft te worden. Werknemers die van dit stelsel gebruikmaken ontvangen van de Rijksdienst Voor Arbeidsvoorziening (RVA), onder bepaalde voorwaarden, een uitkering voor de niet-gepresteerde uren.

De arbeidstijd van een werknemer tewerkgesteld in dit stelsel, mag slechts tachtig procent van een voltijdse arbeidsduur bedragen. Omdat de NMBS echter bij de berekening van het aantal te presteren uren van een 40-urige werkweek, die niet de norm is, is uitgegaan, presteren personeelsleden in een 4/5e-regime momenteel meer uren dan wettelijk toegestaan. De RVA eist echter dat vanaf januari 2018 de 4/5e-arbeidsduur berekend zou worden op basis van de 38-urige werkweek.

Dit heeft een weerslag op zowel nieuwe aanvragen, als op de verlenging van bestaande of reeds lopende loopbaanonderbrekingen. Vanaf‭ ‬1‭ ‬januari‭ ‬2018‭ ‬dienen alle vormen van loopbaanonderbreking‭ (‬algemeen stelsel,‭ ‬eindeloopbaanstelsel,‭ ‬ouderschapsverlof,‭ ‬zorg voor een zwaar ziek gezins-‭ ‬of familielid en palliatief verlof‭) ‬te beantwoorden aan onderstaande voorwaarden,‭ dit ‬in afwijking van het Bericht‭ ‬48PP van‭ ‬2002‭ ‬en zijn bijvoegsels. Door deze wijzigingen heeft het personeelslid, indien het dit wenst, de mogelijkheid om onmiddellijk zijn loopbaanonderbreking stop te zetten en over te schakelen naar een voltijds stelsel.

Personeel met prestaties van 7u36 (o.a. variabele werktijd).

De wekelijkse en/of periodieke arbeidsduur wordt verminderd met‭ ‬1/5e.‭ ‬Op het aanvraagformulier voor‭ ‬4/5e-benuttiging geeft het personeelslid‭ ‬dat prestaties van‭ ‬7u36‭ ‬levert‭ (‬o.a.‭ ‬variabele werktijd‭) aan zijn hiërarchische overste een voorkeur aan voor één van volgende roosters voor zijn periodes van niet-benuttiging:

• Vier‭ ‬prestaties van‭ ‬7u36 ‬per week,‭ ‬met een maximum van‭ ‬negen uur per dag
• Vier ‬weken met ‬vijf‭ ‬prestaties van‭ ‬7u36 ‬per periode van‭ vijf ‬weken,‭ ‬met een maximum van ‬negen uur per dag.
• Vijf ‬prestaties van‭ ‬6u04‭’48‭” ‬per week,‭ ‬met een maximum van‭ zeven uur per dag en minstens één van de vaste stamtijden moet gerespecteerd worden.‭
• Drie ‬prestaties van‭ ‬7u36‭ ‬en‭ ‬twee‭ ‬prestaties van‭ ‬3u48‭ ‬per week.‭ ‬Voor de volledige arbeidsdagen maximum‭ ‬negen uur per dag.‭ ‬Voor de halve arbeidsdagen maximum‭ ‬4u30‭ ‬per dag en één van de vaste stamtijden moet gerespecteerd warden.‭
• Vier ‬prestaties van‭ ‬6u42‭ ‬en‭ één prestatie van‭ ‬3u36‭ ‬per week.‭ ‬In dit geval maximum‭ ‬acht uur per dag voor de lange prestaties en‭ ‬4u30‭ ‬voor een halve dag met één van de vaste stamtijden die moet gerespecteerd worden.‭ ‬Voor de variabele werktijd: ‬maandelijkse begrenzing van bonus en tekort:‭ ‬6u30.‭

Voor de personeelsleden die reeds genieten van een loopbaanonderbreking en zullen werken met prestaties van‭ ‬7u36‭ (‬onder andere in variabele werktijd‭)‬,‭ ‬zullen hun arbeidsroosters er als volgt uitzien:

‭

Bepaald door de feitelijke werkgever‭ (‬NMBS.‭ ‬Infrabel of HR Rail‭)‬.‭

Personeel met vaste prestaties van acht uur.

Bij het aanvragen van‭ een ‬4/5e-arbeidsregime stelt het personeelslid,‭ ‬dat‭ ‬werkt met vaste prestaties van‭ ‬8‭ ‬uur,‭ ‬aan zijn hiërarchische overste één van de volgende werkschema’s voor,‭ ‬met de gewenste perioden van niet-benuttiging:‭

• vier ‬prestaties van‭ acht‭ ‬uur per week‭
• ‬vier ‬weken van‭ vijf prestaties van‭ acht ‬uur per periode van‭ vijf weken‭
• ‬vijf prestaties van‭ ‬6h24‭ ‬per week‭
• ‬drie prestaties van‭ acht ‬uur en twee ‬prestaties van‭ vier ‬uur per week‭
• ‬vier prestaties van‭ zeven ‬uur en‭ één ‬prestatie van‭ ‬vier‭ ‬uur per week

‬Werknemers met vaste prestaties van acht uur die al van een loopbaanonderbreking genieten, zullen geen wijzigingen in hun werkschema ondergaan.

Gedeeltelijke loopbaanonderbreking‭ ‬4/5de‭

Vanaf‭ ‬1‭ ‬januari‭ ‬2018‭ ‬dienen alle loopbaanonderbrekingen‭ (‬algemeen stelsel,‭ ‬eindeloopbaanstelsel,‭ ‬ouderschapsverlof,‭ ‬zorg voor een zwaar ziek gezins-‭ ‬of familielid en palliatief verlof‭) ‬te beantwoorden aan onderstaande nieuwe voorwaarden,‭ ‬in afwijking van de regels bepaald in het bericht‭ ‬48PP van‭ ‬2002‭ ‬en zijn bijvoegsels.‭ ‬Dit geldt zowel voor de nieuwe aanvragen,‭ ‬de verlengingen alsook de lopende loopbaanonderbrekingen.‭

Gezien deze wijzigingen is er,‭ ‬indien het personeelslid dit wenst,‭ ‬de mogelijkheid om onmiddellijk zijn loopbaanonderbreking stop te zetten en over te schakelen naar een voltijds stelsel.‭

A.‭ ‬PRINCIPE‭

De wekelijkse en/of periodieke arbeidsduur is verminderd met‭ ‬1/5de.‭ ‬Op het aanvraagformulier voor‭ ‬4/5e benuttiging.‭ ‬stelt het personeelslid,‭ ‬dat prestaties van‭ ‬7u36‭ ‬levert‭ (‬o.a.‭ ‬variabele werktijd‭)‬.‭ ‬één van de volgende roosters voor met zijn gewenste periodes van niet-benuttiging aan zijn hiërarchische lijn:‭

• 4‭ ‬prestaties van‭ ‬7u36‭ ‬per week,‭ ‬met een maximum van‭ ‬9u per dag,

• 4‭ ‬weken van‭ ‬5‭ ‬prestaties van‭ ‬7u36,‭ ‬per periode van‭ ‬5‭ ‬weken.‭ ‬met een maximum van‭ ‬9u per dag,‭

• 5‭ ‬prestaties van‭ ‬6u04‭’‬48‭” ‬per week,‭ ‬met een maximum van‭ ‬7u per dag en minstens één van de vaste stamtijden moet gerespecteerd worden.‭

• 3‭ ‬prestaties van‭ ‬7u36‭ ‬en‭ ‬2‭ ‬prestaties van‭ ‬3u48‭ ‬per week.‭ ‬Voor de volledige arbeidsdagen maximum‭ ‬9u per dag.‭ ‬Voor de halve arbeidsdagen maximum‭ ‬4u30‭ ‬per dag en één van de vaste stamtijden moet gerespecteerd warden.‭

• 4‭ ‬prestaties van‭ ‬6u42‭ ‬en‭ ‬1‭ ‬prestatie van‭ ‬3u36‭ ‬per week.‭ ‬In dit geval maximum‭ ‬8u per dag voor de lange prestaties en‭ ‬4u30‭ ‬voor een halve dag met één van de vaste stamtijden die moet gerespecteerd worden.‭ ‬Voor de variabele werktijd:‭ ‬maandelijkse begrenzing van bonus en tekort:‭ ‬6u30.‭

Voor de personeelsleden die reeds genieten van een loopbaanonderbreking en zullen werken met prestaties van‭ ‬7u36‭ (‬onder andere in variabele werktijd‭)‬,‭ ‬zullen hun arbeidsroosters er als volgt uitzien:‭

Bepaald door de feitelijke werkgever‭ (‬NMBS.‭ ‬Infrabel of HR Rail‭)‬.‭

Bij het aanvragen van‭ ‬4/5de stelt het personeelslid,‭ ‬dat‭ ‬werkt met vaste voordelen van‭ ‬8‭ ‬uur,‭ ‬aan zijn hiërarchische overheid één van de volgende kalenders voor,‭ ‬met zijn gewenste perioden van niet-benuttiging:‭

‬-‭ ‬4‭ ‬prestaties van‭ ‬8‭ ‬uur per week‭;‬

-‭ ‬4‭ ‬weken van‭ ‬5‭ ‬prestaties van‭ ‬8‭ ‬uur per periode van‭ ‬5‭ ‬weken‭;‬

-‭ ‬5‭ ‬prestaties van‭ ‬6h24‭ ‬per week‭;‬

-‭ ‬3‭ ‬prestaties van‭ ‬8‭ ‬uur en‭ ‬2‭ ‬prestaties van‭ ‬4‭ ‬uur per week‭;‬

-‭ ‬4‭ ‬prestaties van‭ ‬7‭ ‬uur en‭ ‬1‭ ‬prestatie van‭ ‬4‭ ‬uur per week.‭

‬Werknemers die al een loopbaanonderbreking hebben en werken met prestaties van‭ ‬8u zullen geen wijzigingen in hun werkschema ondergaan.

Beste leden,

De OVS heeft beslist dat de betoging van 19 december onze steun verdient. De hervorming van het pensioenstelsel die deze regering wil doordrukken, zal een groot deel van het spoorwegpersoneel ongemeen hard treffen, zowel financieel als wat de pensioenleeftijd betreft.

We zullen binnenkort, op basis van de gegevens die we nu hebben, met een grondige analyse van de invloed van de regeringsplannen op het spoorpersoneel voor de dag komen. Op pensioen gaan voor de leeftijd van 60 jaar zou voor geen enkele personeelscategorie nog mogelijk zijn. De algemene pensioenleeftijd zou stelselmatig stijgen tot 67 jaar. Zware beroepen, zoals het rijdend personeel, zouden nog steeds vroeger op pensioen kunnen, maar we schatten in dat dit slechts één jaar per tien jaar in zware dienst zal zijn, aangezien ze waarschijnlijk slechts aan één van de vooropgestelde criteria, zware werkuren, voldoen.

Tegelijkertijd zal een aanpassing van de preferentiële tantièmes ertoe leiden dat er langer gewerkt zal moeten worden voor een volledig pensioen.

Genoeg redenen dus om elke vorm van verzet een warm hart toe te dragen en om, indien mogelijk, zelf ook aanwezig te zijn. We roepen dan ook iedereen op die vrij van dienst is om deel te nemen aan deze manifestatie. Aangezien OVS de manifestatie ondersteunt, maar niet oproept tot staking, zal er geen stakingsvergoeding uitgekeerd worden. Leden die wensen te staken, zijn wel gedekt door de stakingsaanzegging die door één van de erkende organisaties werd ingediend.

Strijdbare groeten,

De OVS-leiding.

Herziening bundel 575, de herklassering

Hoewel de NMBS in een aantal beroepscategorieën de grootst mogelijke moeilijkheden ondervindt om het huidige personeel te behouden en om voldoende nieuwe personeelsleden aan te trekken, dreigt werken voor de NMBS nog maar eens een stuk minder aantrekkelijk te worden gemaakt.
Tot nu toe is het NMBS-personeel verzekerd van werkzekerheid en loonbehoud indien het door een medische ongeschiktheid niet langer zijn functie binnen het bedrijf kan uitoefenen. In het huidige systeem behoudt een personeelslid met minder dan tien dienstjaren na herklassering 100% van zijn basiswedde. Het loon blijft bevroren tot op het ogenblik dat hij na een aantal jaren in zijn geherklasseerde functie meer zou verdienen dan het loon dat hij had op het ogenblik dat hij medisch ongeschikt werd verklaard. Vanaf dan volgt hij de barema-opslagen van zijn nieuwe functie. Een personeelslid met meer dan tien dienstjaren op de teller houdt 100% van zijn basiswedde en volgt daarenboven ook de barema-opslagen van zijn oude functie.

De NMBS slaagt er niet in om het aantal medisch ongeschikt verklaarde werknemers terug te dringen. Tegelijkertijd zijn er omwille van de besparingen en een alsmaar inkrimpend personeelsbestand steeds minder mogelijkheden tot herklassering. Daarom wil de NMBS op een andere manier besparen ten koste van het medisch ongeschikt verklaard personeel, namelijk door maatregelen om hun verloning te herzien.

Op het moment van schrijven is het overigens niet volledig duidelijk of deze maatregelen al dan niet reeds zijn goedgekeurd of zullen doorgevoerd worden. Concreet zouden ze erop neerkomen dat een personeelslid dat de pech heeft om omwille van medische redenen zijn functie niet meer te mogen of te kunnen uitoefenen, zou terugvallen op slechts 90% van de laatste bruto maandwedde, zonder barema-opslagen. Gedurende één jaar ontvangt hij daarbovenop éénmalig 80% van het gemiste inkomen.

Het spreekt voor zich dat dit een ernstige financiële aderlating zou inhouden die alweer vooral het uitvoerend personeel zal treffen. Zij hebben immers het meeste kans om hun functie om medische redenen niet meer te kunnen uitoefenen. Denken we maar aan een treinbestuurder die hart- of oogproblemen ontwikkelt, of een spoorlegger met rugproblemen. Daarenboven steken veel van deze medische problemen vaak op latere leeftijd de kop op. In combinatie met het verhogen van de pensioenleeftijd vergroot dit nogmaals het risico op medische ongeschiktheid.
Daarbij kunnen we nog de kanttekening maken dat tal van studies hebben aangetoond dat de onregelmatige levensstijl die inherent is aan een aantal functies binnen de NMBS, een verhoogd risico inhoudt op tal van aandoeningen die tot medische ongeschiktheid kunnen leiden, zoals hartritmestoornissen, diabetes of slaapapneu. Dit gaat dan vooral op voor het personeel dat werkt in een onregelmatige cyclus of, in mindere mate, in ploegen.

De OVS is van mening dat dit een zoveelste, onaanvaardbare aanval is op het statuut van het spoorwegpersoneel. We zijn tevens van mening dat dit een maatregel is die met een tweederdemeerderheid goedgekeurd moet worden in de Nationale Paritaire Commissie. Wij roepen de syndicale organisaties die wel in dit overlegorgaan zetelen dan ook op om zich hier maximaal tegen te verzetten, en desgevallend de nodige jurische stappen te ondernemen mocht de directie deze maatregel éénzijdig doorduwen.

Deze maatregelen staan overigens los van arbeidsongevallen en beroepsziekten. Personeelsleden die hier het slachtoffer van worden, zullen wel 100% van hun wedde met barema-opslagen ontvangen. Ook personeelsleden die nu reeds omwille van medische redenen geherklasseerd werden in een andere functie, zouden niet door deze maatregel getroffen worden.

Heel wat personeelsleden hebben een behoorlijk aantal achterstallige kredietdagen (KD’s) opgebouwd. De NMBS heeft in de paritaire (sub)commissie eenzijdig beslist dat er maximaal 35 KD’s naar volgend jaar overgedragen kunnen worden, en dat het overtallig saldo zal worden uitbetaald.

De wijze waarop deze beslissing werd doorgedrukt is tekenend voor de manier waarop het paritair overleg tegenwoordig wordt gevoerd, en nauwelijks meer lijkt dan een formaliteit. Gesteund door een liberale regering die er geen geheim van maakt dat bepaalde verworvenheden van het personeel haar een doorn in het oog zijn, drukt de directie de ene na de andere maatregel eenzijdig door. Ook het garanderen van een performante openbare dienstverlening lijkt geen prioriteit te zijn voor deze regering. Integendeel zelfs. Het inperken van het stakingsrecht, de minimale dienstverlening en het aan banden trachten te leggen van de vakbonden hebben enkel tot doel de directie ruimte te geven om verdere bezuinigingen ten koste van het personeel eenvoudigweg door te kunnen drukken.

Zelfs tijdens periodes van grote personeelstekorten waarin niet eens voldoende gewone vakantiedagen konden worden toegekend, riep de NMBS op om geen KD’s op te sparen. Desalniettemin werd in sectoren die getroffen werden door een personeelstekort een oplopend saldo aan KD’s noodgedwongen toegestaan. Ook worden KD’s door de diensttabel soms ongevraagd omgezet in rust- of compensatiedagen omdat deze laatsten niet overgedragen kunnen worden naar een volgend jaar. Nu moet het personeel plots de overtallige kredietdagen in een tijdspanne van minder dan twee maanden opnemen –wat voor velen onmogelijk zal blijken- of laten uitbetalen. Dit getuigt van een absoluut gebrek aan respect voor het personeel. De werkgever kon vaak de KD’s niet toekennen wanneer erom gevraagd werd, maar weigert dat het hardwerkend personeel ze in een rugzakje bewaart om ze op te nemen op een ogenblik dat het hen goed uitkomt.

Bij een laatste overleg met de OVS liet de directie nochtans uitschijnen dat ze de aantrekkelijkheid van de NMBS als werkgever wou verhogen. Het is dan ook tergend om enkele weken later te vernemen dat er wéér aan de voorwaarden wordt geraakt!

Deze maatregel treft bovendien in de eerste plaats werknemers die kort bij hun pensioen staan, met uitzondering van diegenen die volgend jaar met pensioen mogen. Ze hebben eerder in hun carrière méér uren geklopt om nu de kredietdagen te kunnen opnemen in aanloop van hun verdiende rust. Voorts valt het op dat voornamelijk de uitvoerende diensten het slachtoffer worden van deze maatregel, aangezien er vooral hier vaak al jaren sprake is van een structureel personeelstekort.

Voor de NMBS is het uitbetalen van de KD’s een zuiver mathematisch gegeven. Door de timing van het bekendmaken van deze beslissing is het voor veel personeelsleden onmogelijk om het overtallig saldo nog tijdig op te nemen. Het niet meer moeten toekennen van deze KD’s houdt voor de NMBS een onmiddellijke en significante productiviteitsstijging in, en maskeert een dreigend personeelstekort in een aantal sectoren waar de aanwervingen niet vlot lopen.

Bij een laatste overleg met de OVS liet de directie nochtans uitschijnen dat ze de aantrekkelijkheid van de NMBS als werkgever wou verhogen. Het blijkt vandaag immers moeilijk om gekwalificeerd personeel te vinden en te houden in een aantal sectoren. Wij maakten destijds de bemerking dat de afbraak van het statuut voor een groot deel aan de basis ligt van het huidige personeelsverloop, samen met een lagere verloning in vergelijking met de privé-sector en een vaak minder positieve jobbeleving.

Het is dan ook tergend om enkele weken later te vernemen dat er wéér aan de voorwaarden wordt geraakt, en we vragen ons af welke kunstgrepen men volgend jaar gaat uithalen indien de aanwervingsproblemen blijven aanhouden.

[bc_random_banner]

Een dubbel treinongeval heeft gisteren een bijzonder zware menselijke tol geëist in de provincie Henegouwen. De koppeling tussen twee stellen die werden weggesleept na een aanrijding eerder op de dag heeft het begeven, waarna één van de stellen op hol is geslagen en te Morlanwelz is ingereden op een ploeg spoorarbeiders die bezig waren met het herstellen van de schade aan de infrastructuur. Twee spoormannen lieten hierbij het leven.

Het op hol geslagen stel is uiteindelijk kilometers verderop te Bracquegnies achterop een stilstaande trein ingereden. Ook hier vielen verschillende gewonden te betreuren, waaronder de treinbestuurder en treinbegeleider, die er erg aan toe zou zijn.

Als spoormannen en –vrouwen zijn we bijzonder zwaar aangedaan door dit ongeval. In gedachten zijn we bij de families en dierbaren van de slachtoffers, en wensen we ons oprecht medeleven uit te spreken.

Uit respect voor de nabestaanden en om het onderzoek in alle sereniteit te laten verlopen, zal de OVS niet speculeren over de oorzaak van dit dramatisch ongeval, of mogelijk contribuerende factoren. Aangezien de veiligheid van het personeel in alle omstandigheden gegarandeerd moet zijn, hopen we dat het onderzoek spoedig de oorzaken van deze ramp zal blootleggen, zodat herhaling in de toekomst uitgesloten is.

De OVS is princieel onafhankelijk en politiek neutraal. Dat neemt niet weg dat wij zullen reageren als een politieke fractie snel en op een goedkope manier denkt te kunnen scoren ten koste van het spoorpersoneel.

Jong N-VA lanceerde zopas een poll op Facebook die de pensioenregeling voor treinbegeleiders, en bij uitbreiding van het voltallig rijdend personeel dat onder dezelfde regeling valt, in vraag stelt. Op deze wijze herleidt Jong N-VA een complex gegeven dat ettelijke bundels in de reglementering van HHR beslaat, tot een eenvoudige pol van enkele regels. Deze pensioenregeling is Jong N-VA (en wellicht ook haar moederpartij) een doorn in het oog en wordt bestempeld als niets meer of minder dan een “excessief voordeel”.

Los van de uiterst tendentieuze vraagstelling –treinpersoneel wordt afgeschilderd als profiteurs die ten koste van de jeugd vroeger met pensioen gaan- gaat Jong N-VA tevens voorbij aan het feit dat slechts een minderheid van het rijdend personeel op 55 jaar met pensioen kan. Hiervoor zijn immers 30 dienstjaren in rijdende dienst vereist. Daarenboven kan men pas van een volledig pensioen genieten na 36 dienstjaren.

Vanuit de OVS zouden we daar nog de bedenking aan willen toevoegen dat het misschien net de mensen zijn die zwaar of onregelmatig werk uitvoeren en daardoor een lagere levensverwachting hebben, die net het pensioen van hoger opgeleiden die werkelijk langer leven betalen.

Misschien tegen hun verwachting in kreeg Jong N-VA in de reacties de wind sterk van voren. In verschillende degelijk onderbouwde reacties, ook van niet-spoorwegpersoneel, werd het recht op vervroegd pensioen van het rijdend personeel verdedigd. Een post, die het volgens Jong N-VA “excessieve voordeel” afweegt tegen de excessieve nadelen, sprong er wat ons betreft bovenuit:

Hoewel er uitdrukkelijk om een onderbouwde reactie gevraagd wordt, raakt Jong N-VA niet verder dan onderstaand antwoord:

Jong N-VA bewijst hiermee dat het niet veel verder komt dan het scanderen van holle slogans en het plaatsen van populistische en tendentieuze posts, maar dat het de maturiteit en kennis ontbeert om een discussie ten gronde te voeren. Dit ten koste van de grote groep spoorwegpersoneel dat zich dag na dag en in minder dan ideale omstandigheden inzet om de treinen te doen rijden.