Persbericht: Syndicale verkiezingen

De algemene resultaten van sociale verkiezingen zijn bekend.

Ondanks een totaal gebrek aan vrijgesteld personeel en materiële en financiële middelen om de verkiezingscampagne voor te bereiden, wordt de OVS de derde vakbond na ACOD Spoor en ACV Transcom.

De OVS verwelkomt deze uitslag en is zeer tevreden over het resultaat dat behaald werd bij deze eerste sociale verkiezingen die binnen de Belgische Spoorwegen werden georganiseerd.

Onze kleine vakbond, zoals minister Bellot en de spoorwegautoriteiten ons maar al te graag noemen, overtreft daarmee ruimschoots het resultaat van het liberale VSOA, dat als ‘representatieve organisatie’ maar 7 mandaten uit de brand wist te slepen. De OVS behaalde 21 mandaten.

We hopen dat de verschillende autoriteiten met deze nieuwe situatie rekening zullen houden, en de OVS de legitimiteit geven die het verdient.

Luc Michel,

Voorzitter OVS.

Geachte minister Bellot,

Gisteren, 28 november 2018, wees u met een beschuldigende vinger naar het NMBS-personeel als oorzaak van veel treinvertragingen. Vertraging bij vertrek van de trein kan volgens u enkel maar te wijten zijn aan het te laat komen van de treinbestuurder of technische problemen.

Uitspraken zoals deze zijn een klap in het gezicht van elke spoorwegmedewerker, mensen die dag en nacht op de meest onmogelijke uren en in moeilijke omstandigheden klaar staan om het treinverkeer, binnen de beperkingen opgelegd door uw regering, vlot te doen verlopen. Net dankzij de inzet van deze mensen ontsporen de spoorwegen niet volledig!

Met uitspraken zoals deze, een voogdijminister onwaardig, bewijst u uw onkunde wat betreft de praktische kant van het spoorweggebeuren. We kunnen immers zonder problemen een dozijn redenen opsommen waardoor een trein te laat kan vertrekken, buiten de wil van het treinpersoneel om. 

Door te stellen dat Infrabel en de NMBS maar de nodige maatregelen moeten treffen binnen de hen toebedeelde budgettaire enveloppe, onttrekt u zichzelf en de regering waarvan u deel uitmaakt aan elke verantwoordelijkheid. Het zijn echter net de door uw regering doorgevoerde besparingen, gecombineerd met een jarenlang gebrek aan broodnodige investeringen, die ertoe geleid hebben dat de situatie nu onhoudbaar wordt. Personeelstekorten leiden er haast dagelijks toe dat zieke collega’s niet vervangen kunnen worden, en bij technische problemen zijn er geen reserve-stellen of hulpelementen beschikbaar. Ooit stonden in alle grote depots locomotieven en een bestuurder klaar om defect materiaal snel af te slepen zodat de vertragingen op het net beperkt bleven.

De investeringen die daarvoor nodig zijn kunnen enkel en alleen van u en uw regering komen. Het zou u sieren om de hand eerst in eigen borst te steken vooraleer u een beschuldigende vinger uitsteekt naar het personeel dat de spoorwegen, ondanks alles, nog draaiende houdt. Tenslotte willen we u nog wijzen op het enige lichtpuntje in de tevredenheidsenquête: over het personeel is de reiziger over het algemeen wel tevreden.

Hoogachtend,
OVS

Militant Kasper, treinbegeleider in Leuven, schreef volgende boodschap over het belang van stemmen. Een boodschap waar wij als OVS volledig achterstaan, en die we hier dan ook graag delen.

“AAN ALLE COLLEGA’S,

Nu ik jullie aandacht heb, wil ik het even hebben over het belang van de komende sociale verkiezingen bij het spoor. Ik ga geen stemadvies geven, hoewel ik zelf natuurlijk wel een mening heb en op een lijst sta. Ik wil het nu gewoon even over het belang van te gaan stemmen hebben.

We zullen beginnen met de moeilijkheden. Er zijn vier dagen om te gaan stemmen bij de NMBS, en slechts drie bij Infrabel. Het aantal stembureau’s is echter beperkt. Diegenen die niet in hun eigen standplaats kunnen stemmen, moeten voor of na hun dienst gaan en krijgen daarvoor 2 uur extra tijd, onder de vorm van een betaalde dienstvrijstelling. Dat zal misschien niet altijd genoeg zijn. Zelfs voor sommigen die in hun eigen standplaats kunnen gaan stemmen, is de extra voorziene tijd van 15 minuten niet altijd genoeg, zoals bijvoorbeeld in Leuven, waar je na 15 minuten wandelen slechts bij het stembureau bent, en dan heb je nog niet gestemd, en ben je zeker nog niet terug.

Toch wil ik vragen dat jullie er tijd voor maken. Voor gewone verkiezingen krijg je geen ’tijd’. Je wordt niet gecompenseerd voor de tijd die je ‘verliest’ door te gaan stemmen, en toch weten de meesten onder ons hoe belangrijk het is omdat effectief te doen. Pas hier hetzelfde principe toe, indien de tijd voorzien door de werkgever niet volstaat.

Stemmen is immers belangrijk! Tot nog toe is er geen enkele democratische controle geweest over de beslissingen die worden genomen, ook door de vakbonden. Ja, vakbonden kunnen intern democratisch werken, en ja, lokale militanten luisteren doorgaans wel naar de leden en collega’s van hun depot, maar naar die stem wordt niet altijd geluisterd aan de top. De mensen die voor de vakbond samen zitten met de directie staan soms mijlenver van de dagelijkse realiteit van de Belgische spoorwegen, en dat laat zich soms ook voelen in de beslissingen die zij nemen. Zij hadden tot nog toe uiteindelijk heel weinig rekenschap af te leggen aan ons, de gewone spoormensen, want wij konden hun niet uit hun positie weghalen. Ja,je hebt altijd je lidmaatschap van een vakbond kunnen opzeggen, en ja, je kan veranderen van vakbond of ervoor kiezen om niet gesyndiceerd te zijn, maar dit gebeurt in veel te kleine mate om voelbaar te zijn. Veel collega’s weten niet goed bij wie ze gesyndiceerd zijn, of hoe ze dat moeten opzeggen. Maar of, of bij wie je gesyndiceerd bent maakt voor deze verkiezingen niet uit. Iedereen van ons mag gaan stemmen, en we moeten onze stem laten horen.

Het belang van te gaan stemmen is echter niet alleen democratische controle over de beslissingen die worden genomen door de vakbonden.Het is ook een duidelijk signaal naar de werkgever toe, dat hoewel we al eens klagen over de vakbonden, of misschien zelfs niet meer aangesloten zijn bij een vakbond, we syndicalisme wel belangrijk vinden. Het toont dat we niet willen dat de directie hun wil maar kan doorduwen, omdat wij niet allemaal meer helemaal achter de vakbonden staan. Het toont dat de echte macht bij ons ligt, dat wij, als werknemers, het bedrijf doen draaien, en dat we in ruil daarvoor eerlijke verloning, werkbaar werk en veilige arbeidsomstandigheden willen. Niet gaan stemmen zal door de directie geïnterpreteerd worden als een gebrek aan interesse, een gebrek aan steun aan de vakbonden en een vrijbrief om verdere beslissingen door te drukken die ons statuut en onze arbeidsvoorwaarden nog verder inperken.Daarbij heeft de stem van een militant in een commissie veel meergewicht wanneer veel collega’s op hem of zijn syndicaat gestemd hebben.

Dus, beste collega’s, kijk na of je jouw oproepingsbrief al hebt gekregen,kijk na waar je stemkantoor is, en wanneer je kan gaan stemmen, en ga dan alsjeblieft ook stemmen. Toon dat wij, ondanks alles, nog voor onszelf willen opkomen, en dit op een democratische manier.”

In december 2018 worden voor de eerste maal sociale verkiezingen georganiseerd bij de Belgische Spoorwegen. Vanzelfsprekend zal ook de OVS hieraan deelnemen.

---

De leden van volgende overlegorganen kunnen worden verkozen:

• Voor de sociale overlegorganen: de regionale paritaire comités.
• Voor de sociale overlegorganen die betrekking hebben op het welzijn op het werk: de bedrijfscomités van HR-RAIL, NMBS en INFRABEL, en tevens de (sub)comités voor preventie en bescherming op het werk.

Voor de eerste keer kan het spoorwegpersoneel vrij hun vertegenwoordigers in deze paritaire organen kiezen. Als u ons uw vertrouwen schenkt, wil de OVS haar stempel drukken op de vergaderingen van deze paritaire organen om zo de collectieve belangen van de spoorwegarbeiders te verdedigen.

Sinds 2013 stijgt de productiviteit jaarlijks met 4%. De werklast en de psychosociale belasting hebben een kritiek niveau bereikt. De OVS heeft deze situatie keer op keer aangekaart bij de directie en gewezen op de mogelijk gevaarlijke situaties die hieruit ontstaan. Keer op keer kregen we vanuit de directie een oorverdovende stilte als antwoord. Onze aanwezigheid in de paritaire organen zal de directie uiteindelijk dwingen van gevolg te geven aan onze verzoeken.

Waarom voor de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel stemmen ? 

Onze syndicale organisatie vertegenwoordigt al sinds 1983 het spoorwegpersoneel. De OVS is politiek ongebonden en onafhankelijk op elk niveau. We ontvangen geen enkele financiële of materiële steun van de NMBS, wat deze onafhankelijkheid garandeert.

De structuur van de OVS, tot het bestuur toe, bestaat volledig uit vrijwilligers die nog met beide voeten op de werkvloer staan, en dus ook dagdagelijks dezelfde problemen ervaren als het personeel dat we vertegenwoordigen.

Binnen deze structuur worden syndicale keuzes en beslissingen steeds genomen met de grootste transparantie. Met een stem voor de OVS, nummer 1 op de kieslijsten, stem je voor een nieuwe frisse speler die op het veld het verschil kan maken.

Indien u zich graag wilt inzetten voor uw collega’s, dan kan u zich aanbieden als eventuele kandidaat op onze lijsten. Personeelsleden die verkozen worden in één van de overlegorganen, kunnen vanzelfsprekend genieten van dienstvrijstelling voor de vergaderingen, en eventueel de voorbereiding ervan. Contacteer ons op info@ovs-sic.be.

OVS – Uw stem, het verschil.

De laatste tijd krijgen we vaak de vraag waarom OVS nu enkel voor de trein- en rangeerbestuurders actie voert. In tegenstelling tot wat her en der beweerd wordt, is de OVS geen machinistenvakbond, maar vertegenwoordigen we alle personeelscategorieën binnen de NMBS.

Het dossier over de herwaardering van de treinbestuurders ligt aan de basis van de onvrede bij het besturingspersoneel. Gedurende de ganse tijd dat dit dossier al loopt, heeft de OVS ten gepaste tijde gereageerd richting directie. Dit was noodzakelijk, zowel om de druk op te voeren, maar ook om de alarmbelprocedure te respecteren. Deze procedure houdt onder andere in dat je aantoonbaar de nodige stappen hebt gezet om een conflict zoals een staking te voorkomen.

Om deze reden kunnen we momenteel helaas geen andere groepen bij deze actie betrekken. We erkennen dat de onvrede vandaag bij al het personeel voelbaar is, maar net omdat er nog geen concrete stappen gezet werden om deze onvrede aan te kaarten is het moeilijk om ook voor hen een geldige stakingsaanzegging in te dienen. Het recente verleden leert ons immers dat men zeer ver gaat in het creatief interpreteren van de reglementering om de geldigheid van een stakingsaanzegging in twijfel te trekken.

We hopen momenteel dan ook op het grootste begrip van andere categorieën, die uiteraard terecht verwachten dat er in de toekomst ook voor hen zal worden gestreden. De OVS zal niet nalaten om ook jullie problemen ter harte te nemen, zoals het ook in het verleden steeds gedaan heeft.

In het kader van de herwaardering van de treinbestuurders, heeft OVS een stakingsaanzegging ingediend voor het besturingspersoneel. Deze zal aanvangen op 10 juli 03:00 en duren tot 12 juli 03:00. In dit artikel beantwoorden we een aantal van de meestgestelde vragen omtrent de staking en de minimumdienstverlening.

Moet ik aangesloten zijn bij de OVS om te kunnen deelnemen aan de stakingsactie?

Neen. Alle treinbestuurders (en hun omkaderingspersoneel) tewerkgesteld door HR-Rail kunnen deelnemen aan de actie, ongeacht de syndicale organisatie waarbij ze zijn aangesloten.

Waarom worden geen andere personeelscategorieën bij deze actie betrokken?

We zijn er ons van bewust dat er ook veel terechte ontevredenheid is bij andere personeelscategorieën, zoals het treinbegeleidingspersoneel en het personeel op de blokposten. De procedure zoals die tot op dit ogenblik gevoerd is, laat echter niet toe dat we deze categorieën betrekken bij de stakingsaanzegging. Aangezien de directie er een gewoonte van maakt om aanzeggingen om de meest absurde redenen te weigeren, kunnen we ons op dit vlak momenteel geen risico’s veroorloven. OVS is en blijft echter een organisatie die opkomt voor de rechten en belangen van al het spoorwegpersoneel. Ook voor de andere beroepen binnen de spoorwegen zal ten gepaste tijde actie worden ondernomen.

Hoe maak ik mijn intentie kenbaar?

Ten laatste acht dagen voor de eerste stakingsdag zal je een e-mail krijgen op je IDA. Ten laatste 72 uur op voorhand dien je via de link in deze mail je intentie kenbaar te maken. Opgelet, je moet dus niet enkel reageren als je staakt. Ook als je niet wil staken moet je dit te kennen geven.

Wat als ik geen intentie kenbaar maak?

Als je zonder behoorlijk bewezen reden (overmacht, ziekte, afwezigheid,…) geen intentieverklaring aflegt binnen de voorziene termijn, of je intentie niet naleeft, stel je je bloot aan sancties.

Kan ik mijn intentie nog wijzigen?

In geval van een staking van één dag kun je tot 72 uur voor de aanvang van de staking je intentie nog wijzigen.

Bij een meerdaagse staking kun je voor de eerste stakingsdag je intentie tot 72 uur voor de aanvang ervan nog wijzigen. Voor elke volgende stakingsdag kun je tot ten laatste 48 uur voor de aanvang ervan je intentie wijzigen in ‘werken’, en tot 72 uur voor aanvang kun je je intentie wijzigen in ‘staken’.

Wat als ik niet in staat ben een intentieverklaring af te leggen?

Volgens de omzendbrief omtrent de minimale dienstverlening ben je in geval van een door de onmiddellijke chef geverifieerde reden zoals overmacht of de volledige en gerechtvaardigde afwezigheid (ziekte, vakantie,…) tussen de stakingsaanzegging en de laatste dag waarop de intentie kenbaar gemaakt kan worden, vrijgesteld van de verplichting je intentie te verklaren.

Op het ogenblik dat een aanzegging wordt ingediend, wordt deze niet onmiddellijk publiek gemaakt en is het bovendien niet onmiddellijk mogelijk om een intentie kenbaar te maken. Bovenstaande regel heeft volgens ons dan ook enkel betrekking op de periode tussen ‘het kenbaar maken van de stakingsaanzegging en de mogelijkheid om een stakingsintentie te uiten’ en de laatste dag waarop de intentie kenbaar gemaakt kan worden. Ben je dus gewettigd afwezig in de gehele periode tussen het ontvangen van de mail met de link om je intentie kenbaar te maken en 72 uur voor de aanvang van de staking, dan dien je je intentie NIET kenbaar te maken.

Je kan en mag dus zonder je intentie te hebben meegedeeld, deelnemen aan de staking. Als men je tijdens je afwezigheid thuis zou contacteren, dan dien je NIET te antwoorden op de vraag of je al dan niet gaat staken. De voorgeschreven manier is via de link die je per email gekregen hebt, en die enkel werkt op het NMBS-netwerk.

Welke dienst moet ik uitvoeren als ik aangeef te willen werken? 

Hoewel het ter discussie staat of dit reglementair kan en mag, moet je ervan uitgaan dat je voor de duur van de staking effectief buiten reeks geplaatst wordt en wellicht aangepaste diensten zal moeten uitvoeren, al dan niet met andere begin -en einduren. Alle bepalingen van bundel 541 omtrent de opeenvolging van diensten en intervallen moeten ten alle tijde gerespecteerd worden. Een dienst mag nooit langer zijn dan negen uur!

Kan ik verplicht worden om een dienst uit te voeren als ik aangegeven heb te willen staken?

Neen, er kan geen personeel opgevorderd worden.

Ik heb een cx/rx in de reeks. Moet ik aangeven of ik staak?

Neen, je komt echter ook niet in de statistieken van de stakers.

Kan de directie me oproepen voor de minimumdienstverlening bij een cx/rx in de reeks?

Neen , dit kan niet. Korte termijnverlof kan dan weer wel ingetrokken worden onder bepaalde voorwaarden.

Ik sta buiten reeks. Kan ik dan ook staken?

Natuurlijk , je moet in principe enkel je intentie kenbaar maken als je ingepland bent, maar in de buiten reeks kan dat zelfs nog tijdens je laatste dienst gewijzigd worden. Dus bij buiten reeks dien je altijd je intentie kenbaar te maken. Maar ook hier kan de diensttabel er toch ervoor kiezen om je thuis te zetten met een cx/rx.

Wat betekent dit voor mijn loon?

Er zal een speciale code “staking erkende actie” op je loonbrief verschijnen. Ongeacht de duur van je voorziene prestatie, zal er ook acht uur van je basiswedde worden afgetrokken. Acht maal je uurloon (dit vind je makkelijk terug onder de post ’toeslag zondaguren’) zal voor de meeste treinbestuurders een bedrag vertegenwoordigen van ongeveer 130 tot 140 euro bruto, oftewel ongeveer 70 euro netto per stakingsdag.

Op 17 april sloeg het noodlot in Vorst-rijtuigen toe. De veiligheidsagent van securail verantwoordelijk voor het binnen- en buitenlaten van de hoge snelheidstreinen (TGV’s) meldde zich ziek voor de nacht. Een vervanger kon niet gevonden worden.

De lokale NMBS-leiding had er geen beter idee op gevonden dan een private firma op te bellen om even in springen. Een agent is toch een agent?

Niet helemaal. Buiten het feit dat er wel degelijk enkele veiligheidshandelingen dienen te gebeuren (er moet telkens een veiligheidsslot gedraaid worden als er een trein moet binnenrijden) kan men zich grote vragen stellen of eender wie uit een private firma wel geschikt is om beveiligingsopdrachten langs het spoor uit te voeren. Vandaag selecteert de NMBS-groep haar personeel op basis van een aantal vereiste competenties en voorziet ze dat personeel een adequate opleiding om het werk uit te voeren. Wanneer zij zou overschakelen op private firma’s, verliest ze haar grip op die zaken en riskeren er ongelukken te gebeuren.

Ditmaal liep het gelukkig goed af omdat er adequaat werd gereageerd vanuit de werkvloer. De OVS zal echter niet dulden dat de privatisering van securail op zo een slinkse wijze doorgevoerd wordt. Wij volgen dit verder op en komen tussen wanneer nodig.

Er loopt trouwens wel meer mis wat de beveiliging van Vorst betreft. Volgens één van onze leden is één van de toegangspoorten voor treinstellen lang defect geweest en stond dus gewoon open. En naast het draaikruis met badgelezer dat vanop de personeelsparking toegang geeft tot de terreinen, bevindt zich een slagboom voor het autoverkeer waar voetgangers gewoon over, onder of langs kunnen kruipen. Wat is het nut van veiligheidscontroles in het station als kwaadwillenden zich ook via de werkplaatsen zonder al te veel problemen toegang kunnen verschaffen tot de treinstellen?

Nadat minister Bellot een wetswijziging doorvoerde waardoor de aangenomen organisaties geen stakingsaanzegging meer mochten neerleggen, en evenmin mochten deelnemen aan de sociale verkiezingen bij het spoor, was men er in regeringskringen van overtuigd dat de klus -het van de syndicale kaart vegen van de aangenomen vakbonden- was geklaard.

Men scheen te denken dat daar niets tegen te beginnen zou zijn, want de wet is de wet, en moet immers worden gerespecteerd. Dan mag die wet echter niet indruisen tegen de grondwet en tal van Europese en Internationale verdragen en regelgevingen. Daarin zijn de bevoegde minister, gesteund door een legertje juristen die de bewuste wet zowel wat vorm als wat inhoud betreft in de juiste vorm moesten gieten, echter tekort geschoten.

Als de minister niet zo ijverig zou zijn geweest met proberen de OVS uit te schakelen, dan was er ook geen arrest van het Grondwettelijk Hof geweest en was alles bij het oude gebleven. Minister Bellot heeft echter in zijn eigen voet geschoten en de OVS onderschat. De regering zal er wel niet bij stilgestaan hebben dat klacht zou neergelegd worden bij het Grondwettelijk Hof, het hoogste rechtsorgaan van het land. Een inschattingsfout want de OVS beschikt ook over bekwame advocaten die de “Wet Bellot” binnenste buiten hebben gekeerd en tot de vaststelling zijn gekomen dat de minister zich vergaloppeerd heeft.

Het arrest van het Grondwettelijk Hof heeft dan ook alle argumenten die door de regering werden aangevoerd om de betwiste artikelen niet te laten vernietigen, van tafel geveegd. Dit betekent dat de OVS wel degelijk stakingsaanzeggingen mag neerleggen, net als vroeger, maar tevens mag meedingen bij de sociale verkiezingen voor het aanduiden van vertegenwoordigers in de diverse comités voor preventie en bescherming op het werk. Daar was de OVS voorheen niet in vertegenwoordigd. De OVS heeft dus wel degelijk meer rechten verkregen in plaats van op een syndicaal zijspoor gezet te worden.

Zoals Brederode al zei, “Het kan verkeren”.

Sinds 1 maart is een nieuwe reglementering in voege op basis waarvan een personeelslid professioneel ongeschikt verklaard kan worden voor zijn functie. Een zoveelste afbraak van de zekerheid verbonden aan statutaire tewerkstelling, die door de directie éénzijdig werd doorgedrukt zonder tweederdemeerderheid in de Nationaal Paritair Comité.

Om uit te leggen wie professioneel ongeschikt kan worden verklaard, stelt het bericht drie situaties als voorbeeld.

• Je beschikt niet meer over de nodige geldige documenten noodzakelijk om je werk uit te voeren, zoals je brevet (ook bij hercertificatie!), rijbewijs of identificatiekaart.
• Je werd overgeplaatst naar een werkzetel waar je niet over de nodige competenties beschikt om het werk uit te voeren.
• Je krijgt, over een periode van 6 maanden, twee negatieve beoordelingen van je onmiddellijke chef, waarin de motivatie luidt dat je je functie niet langer op een correcte en volledige manier kan uitvoeren. Vervolgens wordt een verbeteringstraject opgelegd waaraan de werknemer binnen een bepaalde termijn moet voldoen.

De gevolgen voor iemand die in deze situatie verzeild raakt, zijn ver strekkend. Onder meer volgende maatregelen zullen worden genomen:

• De premies verbonden aan de functie worden beperkt tot 50
• Het personeelslid wordt ingezet in het belang van de maatschappij, desnoods via de centrale diensten. Dit kan gepaard gaan met een verlies van werkzetel.
• Er is geen overplaatsing op vraag meer mogelijk.

De vage manier waarop één en ander is omschreven, opent naar onze mening de deur voor misbruik en willekeur. Wat moeten we bijvoorbeeld precies verstaan onder “op een correcte en volledige manier zijn job uitvoeren”? Welke inbreuken kunnen aanleiding geven tot professionele ongeschiktheid? Een klein foutje in de communicatieprocedure tussen verkeersleiding en een treinbestuurder? Een treinbegeleider die te weinig tickets verkoopt? Een treinbestuurder die een aantal puntingen mist?

Tal van verdere vragen werpen zich op. Kan men terug professioneel geschikt worden verklaard? Dit is immers niet beschreven in het bericht. Welke verweermogelijkheden heeft het personeelslid om zich te verweren tegen een negatieve beoordeling door de onmiddellijke chef? Behoudt men het basisloon bij professionele ongeschiktheid?

De OVS is hoe dan ook verbijsterd dat reglementering die een dusdanig grote impact heeft op de manier waarop het personeelslid binnen de maatschappij wordt tewerkgesteld, agressief en zonder tweederdemeerderheid door het nationaal paritair comité wordt gesleurd. Zelfs als dit -zoals de maatschappij lijkt aan te nemen- technisch mogelijk is, dan getuigt dit van een totaal gebrek aan respect voor het overlegmodel.

Als dit zonder al te veel amok kan passeren, gaat men dan het statuut verder blijven uitkleden tot enkel nog maar een lege doos overblijft? We kunnen dan ook niet anders dan concluderen dat het overlegmodel op 1 maart klinisch dood werd verklaard.